Filius Georgii Taronitae, natus est saeculo XV exeunte Methonae in urbe, eo tempore a re publica Veneta possessa sed anno 1500 a Turcis obsessa et capta.[3] Iuvenis Turcorum captivus religionem Islamicam accepit. Italiane, Graece, Latine loquens interpres factus est. Legatus aulae Ottomanicae sexies ad Venetias profectus est. Legatis in Constantinopolim Gabriele AramontioFrancico et Gerardo Veltvyckosacri Romani imperii variis modis adiuvit.
Iussu eius Meschita dragomani Ionae Beii (Tercüman Yunus Bey Camii) annis 1541/1542, designatore architecto Sinan exstructa est (vicus urbanus Draman [< drağman, cf. "dragomanus"] ex hac meschita appellatur).
↑Siriol Davies, Jack L. Davis, "Greeks, Venice, and the Ottoman Empire" in Hesperia Supplements Vol. 40: Between Venice and Istanbul: Colonial Landscapes in Early Modern Greece (2007) pp. 25-31 JSTOR
Tijana Krstić, "Of Translation and Empire: sixteenth-century Ottoman imperial interpreters as Renaissance go-betweens" in Christine Woodhead, The Ottoman World (Abingdoniae: Routledge, 2011) pp. 130-142, praecipue 132-134 (Paginae selectae recensionis interretialis apud Google Books)
Albert Howe Lybyer, The Government of the Ottoman Empire in the Time of Suleiman the Magnificent (Cantabrigiae Massachusettensium: Harvard University Press, 1913) pp. 314-316
J. Matuz, "Die Pfortendolmetscher zu Herrschaftszeit Süleymans des Prächtigen" in Südost-Forschungen vol. 34 (1975) pp. 26-60, praecipue 42-45