Lingua Picena Meridionalis

Lingua Picena Meridionalis[1][2] fuit sermo Indoeuropaeus familiae linguarum Italicarum Oscoumbricarum quo Piceni, gens Piceni meridionalis, utebantur, gens quondam in hodierno in medio-orientalis Paeninsulae Italicae regione adhibita, loquebantur.

Inscriptiones

[recensere | fontem recensere]
  • Postin viam videtas tetis tokam alies esmen vepses vepeten.
  • Apaes qupat esmin pupuns nin mefim veiat vepeti.
  • Mei Aniom ombrijen akren posti iknam puti knuskem dunoi defia ufflu tefei.
  • Matereih patereih qolof itur pirquoih arith imih puih pupunum estufek apaius adstaiuh suais manus menitinum.

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ Giacomo Devoto, Gli antichi Italici, 2a ed. Firenze, Vallecchi, 1951.
  2. ↑ Vittore Pisani, Le lingue dell'Italia antica oltre il latino, Torino, Rosenberg & Sellier, 1964. ISBN 978-88-7011-024-1