![]() |
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Receptorium histamini H1 |
---|
Chromosoma: 3p25.3 (HRH-1) |
Obsessum a drogis his: |
ABT-239, Amitriptylinum, Aripiprazolum, Astemizolum, Cetirizinum, Chlorphenaminum, Chlorpromazinum, Ciproxifanum, Clemastinum, Clobenpropitum, Clozapinum, Conessinum, Cyclizinum, Cyproheptadinum, Desloratadinum, Doxepinum, Diphenhydraminum, Epinastinum, Fexofenadinum, Fluphenazinum, Haloperidolum, Histaminum, Hydroxyzinum, Impromidinum, Ketotifenum, Laevocetirizinum, Loratadinum, Loxapinum, Mirtazapinum, MK-0249, Molindonum, Olanzapinum, Perphenazinum, Pimozidum, Pipamperonum, Pitolisantum, Promethazinum, Pyridylethylaminum, Pyrilaminum, Quetiapinum, Risperidonum, Sertindolum, Terfenadinum, Thioridazinum, Thiothixenum, Trifluoperazinum, Trimipraminum, Tripelennaminum, Triprolidinum, Vilazodonum, Ziprasidonum, Zotepinum. |
Receptorium histamini H1 (abbreviatura H1R) est simul receptorium histamini typi rhodopsini et familiae receptoriorum proteino G copulatorum (classis Gq) per histaminum ligandum endogenum incitatur[1]. Inveniuntur H1R in musculis levibus intestini nonstriatis, endotheliis vasorum, corde, systemate nervoso centrali, systemate nervoso autonomico.
Hoc receptorium per inflammationem effectus conciliat, pro eo antagonistis receptorii H1 virtutes antiinflammatorii sunt. Receptorii histamini H1 competitores (antagonistae) noti sunt qui receptorium obsidere ergo functiones eorum competere ad postremum antiallergicae efficere possunt. Fatigatio quoque propter receptorii H1 stimulationem inducitur.
Genum nomine HRH1 chromosomate 3 (3p25.3, OMIM: 600167) locatum est[2].
Structura H1R crystallina investigata per Doxepinum antagonistam inversam est. Effectuum physiologicorum situs anionum pernecesse est[3]. Istac greges chemici ut grex acidi carboxylici R–COOH ad H1R deactivandum interagunt.
Receptoria H1 in musculis levibus intestini nonstriatis, endotheliis vasorum, corde, systemate nervoso centrali, systemate nervoso autonomico[4] locata sunt.
In hypothalamo receptoria H1 inventa sunt, quibus effectus pondus augmendi substantiis antipsychoticis explicantur[5].
Receptorium histamini H1 proteino G copulatum (classis Gq) est, familia A18 (familia A - Rhodopsin-like, subfamilia A18 - receptoria histamini et aliorum). In cerebro haec receptoria stimulantur neuronis histaminergicis[6] origo quorum est hypothalami nucleus tuberomamillaris. Neuroni nuclei tuberomamillaris enim rhythmum circadianum regulant, et illius activiate status vigilans fit.[7]
Cum receptoria H1 obsessa effectus fatigationis evocantur. Ideo plures substantiae antihistaminicae effectus adversus defatigant.
Stimulatio receptoriorum H1 significans iter NF-κB promovet,[8][9] itaque responsum systematis immunitatis cum inflammatione graviori, quod est pars reactionis allergicae, sequitur.
Antagonistae receptoriorum H1 sunt per exemplum: