![]() |
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
|
Walcalinus aut Walklynus (aut Walkelin Anglice) (mortuus anno 1098) erat primus Episcopus Wintoniensis Normannus. Ecclesiam Cathedralem Wintoniensem anno 1079 aedificare coepit et Vetus Monasterium delendum curavit. Cathedralis administrationem reformavit, quamquam Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis consilium suum monachos sacerdotibus supponendi impedivit. Walcalinus in re publica Angliae illustris erat. Nonnullis mensibus Angliae interrex pro Gulielmus II erat.
Walcalinus sub Gulielmo I capellanus regis laboravit.[1][2] Ante Victoriam Anglicae Normannicam, erat forsitan canonicus in Ecclesia Cathedrali Rothomagensi.[1][3]
Mense Aprili 1070, concilio Wintoniensi, legati pontificii Stigantum Episcopum Wintoniensem deposuerunt, excommunicatus a quinque pontificibus quod Cantuariensis Archiepiscopus erat simul Episcopus Wintoniensis.[4] Walcalinus 30 Maii 1070 ab Ermenfrido legato Papae consecratus est.[1][2][5]
Simeon, frater Walcalini, erat monachus Rotomagi, deinde Wintoniensis Prior, et deinde abbas Eliensis, ubi ecclesiam Eliensem aedificare coepit. Walkelinus praefecit Simeonem Priorem Wintoniensem. Quo usui erat cum bona inter monachos et domum suam divisit.[3][6]
Gerardus, Walkelini nepos, erat Cantor Rothomagensis, deinde Herefordensis episcopus ab 1096, et tandem Eboracensis archiepiscopus ab 1100. Fuit Cancellarius ab anno 1085 ad 1092, et Gulielmo I et Gulielmo II rege.[3][7][8]