Zoopharmacognosis[1] seu zoopharmacognosia[2] est consuetudo animalium, morbis vel invaliditatibus affectorum, quae plantas aliasve res salutares comedunt. Talibus curis iam ab Aristotele et Theophrasto relatis,[3] inter eruditos recentiores D. H. Janzen medicamentorum botanicorum apud varia animalia usum observavit.[4] Verbum Anglicum zoopharmacognosy Eligius Rodriguez et Ricardus Wrangham anno 1993 primi excogitaverunt.[5]
Eloy Rodriguez, Richard Wrangham, "Zoopharmacognosy: The Use of Medicinal Plants by Animals" in Phytochemical Potential of Tropical Plants (Recent Advances in Phytochemistry 27, 1993) pp. 89-105
Pharmacognosis animalium variorum
D. H. Janzen, "Complications in interpreting the chemical defenses of trees against tropical arboreal plant-eating vertebrates" in G. G. Montgomery, ed., The ecology of arboreal folivores (Vasingtoniae: Smithsonian Institution Press, 1978) pp. 73–84
Maria DeJoseph, R. S. L. Taylor, Mary Baker, Manuel Aregullin, "Fur-rubbing behavior of capuchin monkeys" in Journal of the American Academy of Dermatology vol. 46 (2002) pp. 924-925
Michael A. Huffman, Richard W. Wrangham, "Diversity of Medicinal Plant Use by Chimpanzees in the Wild" in Richard W. Wrangham et al., edd., Chimpanzee Cultures (Cantabrigiae Massachusettensium: Harvard University Press, 1994) pp. 129-148