Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Wi(e)kser is e Limbörgs sjelwoord wat tege manslui weurt gebruuk. 't Is 'n sterke beleideging, die lètterlek beteikent tot deginnege dee me oetsjelt nao geweente wiks, dat wèlt zègke masturbeert.
't Woord kump oet 't Hoegduits. 't Werkwoord wichsen is aofgeleid vaan Wachs en beteikende oersprunkelek 'mèt was invrieve'. Daovaandan kraog 't de beteikenis vaan 'boene' in 't algemein; dèks vaan sjeun of stiefele. In die beteikenis heet 't Limbörgs 't woord wi(e)kse euvergenome.
In d'n Ierste Wereldoorlog oontstoont in soldaotetaol de seksueel bijbeteikenis. Daobij kaom nog, tot 't wikse vaan officeersstiefele 'n gebrukeleke straofregel veur regels euvertrejjende soldaote waor. De beleideging heel dus neet allein in, tot de Wichser gei meidske en/of niks beters te doen hej, meh ouch tot 'r veur sjandal waor gezat. Door de jaore heer evolueerde de beteikenis vaan 'verleerder' tot 'kloetzak'. 't Limbörgs heet daonao zoewel de nui beteikenis vaan wichsen es 't woord Wichser geliend.
De Zitterdse WW-Band vaan Ton Meijsen raakde bekind en beröch door de kreet sjaele wiekser in zien tekste te gebruke.[1] Op 't Leesplenkske vaan de Mestreechter sjamptaol kump 't creatief sjelwoord kneejewikser veur.
Ouch in aander taole weurt (manneleke) masturbatie es beleideging gebruuk. Zoe kint me in 't Brits-Ingels de wäörd wanker en tosser, mèt dezelfde beteikenis. 't Nederlands equivalent rukker weurt ouch es sjelwoord gebruuk meh zeker zoe dèks es familiair begroeting vaan maanslui oonderein (hé, ouwe rukker!).
Dit artikel is deils gebaseerd op 't corresponderend Duitstaoleg artikel, en wel in dees versie.