Давател на услуги на Интернет, може да биде услужник на Интернет услуги, давател на е-пошта, давател на вести, давател на забава (музика, филмови), пребарувач, страница за е-трговија, Интернет банкарска страница, здравствена страница, официјална владина страница, друштвени медиуми, вики и сл. Во оригиналната поограничена дефиниција, овој термин се однесувал само на комерцијална компјутерска комуникациска услуга во која платените членови можеат да бираат преку компјутерски модем на приватната компјутерска мрежа на услугата и да пристапуваат до разни услуги и ресурси на информации, како огласни табли, датотеки за преземање и програми, статии за вести, простории за разговор и услуги за електронска пошта .
Традиционалните интернет услуги се разликуваат од современите давател на услуги на Интернет по тоа што тие обезбедуваа голем степен на содржина што е достапна само од оние кои се претплатени да ја користат таа услуга преку Интернет, додека пак Семрежниот услужник служи најмногу за да обезбеди пристап до Интернет и генерално обезбедува малку доколку има некоја сопствена ексклузивна содржина. Во САД, делот за Закон за ограничување на одговорноста за повреда на авторските права (ОЦИЛА) на американскиот Закон за авторско право за дигитален милениум ја прошири правната дефиниција на услугата преку Интернет на два различни начина за различни делови од законот. Во делот 512 (к) (1) се наведува:
(А) Како што се користи во потсекцијата (а), терминот „давател на услуги“ е субјект кој нуди пренос, рутирање или обезбедување на врски за дигитални мрежни комуникации, помеѓу или помеѓу точките наведени од корисникот, од материјал по избор на корисникот, без измена на содржината на материјалот како што е испратен или примен. (Б) Како што се користи во овој дел, освен под-потсек (а), терминот „давател на услуги“ значи давател на услуги преку Интернет или мрежен пристап или оператор на објекти, затоа, и вклучува субјект опишан во потставот (А).[1]
Првата онлајн услуга користела едноставен интерфејс заснован на текст во кој содржината главно бил само текст, а корисниците правле избори преку командна линија. Ова му овозможило на секој компјутер со модем и терминална програма за комуникација можност за пристап до овие услуги засновани на текст. Компјузерв подоцна ќе понуди, со појавата на компјутерите засновани на Apple Macintosh и MS Windows, GUI интерфејс за нивната услуга. Ова обезбеди многу рудиментиран GUI интерфејс. Compuserve продолжи да нуди пристап само за текст за оние на кои им е потребен. Интернет-услугите како „Продиџи“ и „АОЛ“ ја развија својата онлајн услуга околу GUI и на тој начин за разлика од раниот софтвер заснован на GUI на CompuServe, овие мрежни услуги обезбедија поцврст интерфејс на GUI. Раните Интернет-интерфејси за сервиси засновани на GUI, нудат малку во начинот на детална графика, како што се фотографии или слики. Во голема мера тие беа ограничени на едноставни икони и копчиња и текст. Како што се зголемуваа брзините на модемите, стануваше поизводливо да се нудат слики и други покомплицирани графики на корисниците, со што се обезбедува поубав изглед на нивните услуги
Некои од ресурсите и услугите преку Интернет услугите обезбедија пристап да вклучуваат табли за пораки, услуги за разговор, електронска пошта, архиви на податотеки, тековни новости и временски услови, енциклопедии преку Интернет, резервации на авиокомпании и игри на Интернет. Главните даватели на услуги на Интернет, како „Компјузерв“, исто така, служеа како начин за производителите на софтвер и хардвер да обезбедат онлајн поддршка за нивните производи преку форуми и области за преземање податотеки во мрежата на мрежниот оператор на услуги. Пред појавата на мрежата, таквата поддршка требаше да се направи или преку Интернет услуга или со приватен систем на билтени, управуван од компанијата и пристапен преку директна телефонска линија.