Каидо Кама

Каидо Кама
Министер за внатрешни работи
На должноста
4 ноември 1994 – 12 април 1995
Премиер Андрес Таранд
Претходник Хеики Арике
Наследник Едгар Сависар
Министер за правда
На должноста
21 октомври 1992 – 23 мај 1994
Премиер Март Лаар
Претходник Март Раск
Наследник Урмас Аруме
Лични податоци
Роден(а) 18 декември 1957(1957-12-18)(67 г.)
Виљанди, Естонија
Деца 7
Установа Естонската академија на уметностите

Каидо Кама (роден на 18 декември 1957 година, во Вилјанди) е естонски политичар, конзерватор и учител. Бил министер за правда на Естонија од 1992 до 1994, како и министер за внатрешни работи на Естонија од 1994 до 1995 година.

Биографија

[уреди | уреди извор]

Кама матурирал на 1-то средно училиште Вилјанди во 1975 година. Од 1975 до 1976 година студирал архитектура на Естонската академија за уметностите. Од 1982 до 1990 година работел како службеник за заштита во шумата Анцла.[1]

Во 1990 година, Кама бил избран во Конгресот на Естонија. Тој исто така бил член на Естонскиот комитет и на Естонското уставно собрание (естонски: Põhiseaduse Assamblee). Во 1990 година, бил и член на Врховниот совет на Естонија во времето на Перестројката и претседател на Комисијата за сопственички реформи. За време на гласањето за естонското обновување на независноста, бил еден од двајцата членови на Советскиот Сојуз кои не се регистрирале и го напуштиле гласањето, а другиот бил Клавдија Сергиј. Кама бил член на инкарнацијата на Естонската конзервативна народна партија во 1990 година. Во 1992 година, тој бил избран во Риигикогу како дел од Националната коалициона партија Про Партиа. Првично се кандидирал како дел од Десните крила, но се повлекол од мандатот.[2]

Кама бил министер за правда за време на мандатот на Март Лаар како премиер од 1992 до 1994 година, како и министер за внатрешни работи за време на мандатот на Андрес Таран како премиер од 1994 до 1995 година.[3]

Кама, меѓу другото, работел како советник на поранешниот премиер Јухан Партс, како советник во Министерството за одбрана, како и во компанијата Ремедиа и во Националниот парк Карула.[3][4]

Од 1997 до 2004 година, Кама бил директор на Институтот Виру.[5]

Кама е исто така познат конзерватор, објавувајќи бројни написи и интервјуа за поддршка на конзерваторизмот во Естонија.[1][3]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Кама моментално живее во округот Виру и е следбеник на Мауск.[6] Тој има шест деца: синовите Суси, Пивват, Пикне, Митус Лимаш и ќерките Керг и Пиим. Пикне е директор на музејот Валга во Валга.[7]

  • 4-та класа од естонскиот орден на националниот грб (примен на 20 февруари 1998 година)[8]
  • Книжевна награда Бернард Кангро (2002)[9]
  • „Ümbreilma reisikirä“, издаваштво Фонтесе 2001 година, ISBN 9985935616
  1. 1,0 1,1 Kama, Kaido (5 November 2017). „Kaido Kama: raiesurve kaitsealadele hakkab ilmselt kasvama“ (естонски). Maa Elu. Архивирано од изворникот на 28 February 2018. Посетено на 27 February 2018.
  2. Kangur, Riho; Vaitmaa, Ester (23 December 2014). „FOTOD: Kas mäletate veel neid? LOE ja VAATA, kes kandideerisid taasiseseisvunud Eesti riigikogu esimestel valimistel“ (естонски). Delfi (web portal). Архивирано од изворникот на 27 February 2018. Посетено на 27 February 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 Põld, Andres (6 January 2018). „Kaido Kama: kui me tarbimist ja majanduskasvu ei piira, siis lõpetame taas korilastena!“ (естонски). ohtuleht.ee. Архивирано од изворникот на 21 January 2018. Посетено на 27 February 2018.
  4. Ideon, Argo (8 May 2003). „Eksminister Kaido Kama nõustab Partsi Võrust“. Postimees (естонски). Архивирано од изворникот на 27 February 2018. Посетено на 27 February 2018.
  5. Pau, Martin (14 November 1997). „Kaido Kama valiti Võru Instituudi direktoriks“ (естонски). ohtuleht.ee. Архивирано од изворникот на 27 February 2018. Посетено на 27 February 2018.
  6. Pullerits, Priit (4 March 2009). „Kaido Kama näeb ohtu hallis massis“. Postimees (естонски). Архивирано од изворникот на 28 February 2018. Посетено на 27 February 2018.
  7. „Valga Vallavalitsus - Nädal vallavalitsuses - 06.11.2017 - 12.11.2017 (45. nädal)“ (естонски). City of Valga. 6 November 2017. Архивирано од изворникот на 22 January 2018. Посетено на 26 February 2018.
  8. „Bearer of decorations: Kaido Kama“. Estonian State Decorations. Архивирано од изворникот на 27 February 2018. Посетено на 26 February 2018.
  9. „Kaido Kama saab kirjanduspreemia“ (естонски). ohtuleht.ee. 16 September 2002. Архивирано од изворникот на 27 February 2018. Посетено на 27 February 2018.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]