Климатски клуб

Климатски клуб е коалиција на подготвеност меѓу земјите кои сакаат да усвојат построги политики за ублажување на климата.

Понекогаш терминот се користи за да се однесува на кој било таков меѓународен климатски сојуз. Како и да е, концептот на климатски клуб најпознато е промовиран во построга смисла од Вилијам Нордхаус, добитник на Нобеловата меморијална награда за економија за 2018 година.[1][2] Во неговата концепција, климатскиот клуб воведува цени на јаглеродот меѓу земјите-членки на клубот, и наплаќа надомест за сите увозни стоки од земји кои се надвор од клубот и немаат воведено слични цени на јаглеродот. Ова се очекува да поттикне повеќе земји да се приклучат на клубот и да воведат цени за јаглерод.[3]

Идејата за климатски клуб била критикувана од земјите кои се плашат од наметнување такси за нивниот извоз, како и од истражувачите кои се скептични за цените на јаглеродот воопшто.[4] Други тврдат дека некои од наводните губитници, како што се Кина и Индија, всушност ќе добијат од климатскиот клуб и како резултат на воведувањето на цените на јаглеродот.

Механизмот за прилагодување на границите на јаглерод на ЕУ е означен како можен почеток на климатски клуб.[5][6][7] Други сметаат пак, дека механизмот е премногу тесен за да функционира како климатски клуб.[8]

Германскиот канцелар Олаф Шолц предложил ЕУ да иницира формирање на климатски клуб. Неговиот предлог бил критикуван како нејасен.[9]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Nordhaus, William (2015-04-01). „Climate Clubs: Overcoming Free-riding in International Climate Policy“. American Economic Review (англиски). 105 (4): 1339–1370. doi:10.1257/aer.15000001. ISSN 0002-8282.
  2. ↑ Chen, Cuicui; Zeckhauser, Richard (2018-02-01). „Collective action in an asymmetric world“. Journal of Public Economics. 158: 103–112. doi:10.1016/j.jpubeco.2017.12.009. ISSN 0047-2727.
  3. ↑ Hagen, Achim; Eisenack, Klaus (August 2019). „Climate Clubs Versus Single Coalitions: The Ambition of International Environmental Agreements“. Climate Change Economics (англиски). 10 (3): 1950011. doi:10.1142/S2010007819500118. ISSN 2010-0078.
  4. ↑ Buylova, Alexandra; Fridahl, Mathias; Nasiritousi, Naghmeh; Overland, Indra; Reischl, Gunilla (2022-07-19). „Climate action in the making: business and civil society views on the world's first carbon border levy“. Climate Action (англиски). 1 (1): 17. Bibcode:2022CliAc...1...17B. doi:10.1007/s44168-022-00015-4. ISSN 2731-3263.
  5. ↑ Overland, Indra; Huda, Mirza Sadaqat (September 2022). „Climate clubs and carbon border adjustments: a review“. Environmental Research Letters (англиски). 17 (9): 093005. Bibcode:2022ERL....17i3005O. doi:10.1088/1748-9326/ac8da8. ISSN 1748-9326. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  6. ↑ Szulecki, Kacper; Overland, Indra; Smith, Ida Dokk (2022). „The European Union's CBAM as a de facto Climate Club: The Governance Challenges“. Frontiers in Climate. 4. doi:10.3389/fclim.2022.942583. ISSN 2624-9553. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  7. ↑ Al Khourdajie, Alaa; Finus, Michael (2020-05-01). „Measures to enhance the effectiveness of international climate agreements: The case of border carbon adjustments“. European Economic Review. 124: 103405. doi:10.1016/j.euroecorev.2020.103405. ISSN 0014-2921. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  8. ↑ Tarr, David G.; Kuznetsov, Dmitrii E.; Overland, Indra; Vakulchuk, Roman (2023-06-01). „Why carbon border adjustment mechanisms will not save the planet but a climate club and subsidies for transformative green technologies may“. Energy Economics. 122: 106695. doi:10.1016/j.eneco.2023.106695. ISSN 0140-9883.
  9. ↑ Kurmayer, Nikolaus J. (2022-12-13). „Green industry: G7 sets out terms for global 'climate club'“. www.euractiv.com (англиски). Посетено на 2023-12-10.