Климатски промени во Австралија

Климатските промени ја зголемуваат фреквенцијата и големината на шумските пожари, што беше потврдено во сезоната на шумски пожари во Австралија 2019-2020 г.[1]

Климатските промени во Австралија се критично прашање од почетокот на 21 век. Австралија станува се потопла и подложна на екстремни горештини, шумски пожари, суши, поплави и подолги сезони на пожари поради климатските промени. Климатските проблеми вклучуваат шумски пожари, топлотни бранови, циклони, зголемување на нивото на морето и ерозија.[2][3][4]

Од почетокот на 20 век, Австралија забележала пораст од над 1,4°C во просечните годишни температури,[5][6] Неодамнешните климатски настани, како што се екстремно високите температури и широко распространетата суша, го фокусирале вниманието на владата и јавноста на ефектите од климатските промени во Австралија.[7] Врнежите во југозападна Австралија се намалени за 10-20% од 1970-тите, додека југоисточна Австралија, исто така, доживеала умерен пад од 1990-тите. Врнежите се очекува да станат пообилни и поретки, како и почести во лето отколку во зима. Просечните годишни температури во Австралија се предвидува да се зголемат за 0,4–2,0°C над нивоата од 1990 година до 2030 година и 1–6°C до 2070 година. Просечните врнежи во југозападна и југоисточна Австралија се предвидува да се намалуваат во ова време, додека регионите како северозападниот дел може да доживеат зголемување на врнежите.

Климатските промени влијаат на животната средина и екосистемите на континентот.Австралија е ранлива на ефектите од глобалното затоплување проектирани за следните 50 до 100 години поради нејзините екстензивни суви и сушни области,и веќе топлата клима,високата варијабилност на годишните врнежи. Високиот ризик од пожар на континентот ја зголемува оваа подложност на промени во температурата и климата.Во меѓувреме,крајбрежјето на Австралија ќе доживее ерозија и поплавување од околу 8-88цм зголемување на глобалното ниво на морето. Загрозени се и уникатните екосистеми на Австралија, како што е Големиот корален гребен и многу животински видови.

Климатските промени имаат различни импликации за економијата, земјоделството и јавното здравје на Австралија.[8] Проектираните влијанија вклучуваат потешки поплави, суши и циклони.[9] Понатаму, населението на Австралија е високо концентрирано во крајбрежните области изложени на ризик од зголемувањето на нивото на морето, а постоечките притисоци врз снабдувањето со вода понатаму ќе се влошат. Изложеноста на домородните Австралијци на влијанијата од климатските промени се влошува поради социо-економски недостатоци кои се поврзани со нивната маргинализација.[2] Најпогодени од климатските промени се заедниците на север каде Абориџините и жителите на островот Торес теснец сочинуваат 30% од населението.[10] Абориџините и жителите на островот Торес теснец сместени на крајбрежниот север се најзагрозени поради социјалните и економските проблеми поради традиционалната храна, култура и здравје. Ова го покренува прашањето: "Дали треба да останеме или да се преселиме?" [10]

Австралиска годишна просечна температурна аномалија од 1910 година со петгодишна локално пондерирана линија на тренд. Извор: Австралиско биро за метеорологија.

Австралија, придонесува за климатските промени, со емисиите на стакленички гасови по глава на жител над светскиот просек. Земјата е многу зависна од фосилни горива, иако покриеноста со обновлива енергија се зголемува.[11] Националните напори за ублажување се фокусираат на заложба за постигнување нето нула емисии до 2050 година според Парискиот договор, иако Австралија постојано се рангирала лошо во Индексот на перформансите на климатските промени и другите меѓународни рангирања за климатски цели и нивната имплементација. Адаптацијата може да се изврши на национално и локално ниво[12] и е идентификувана како приоритет за Австралија.

 



  1. Foley, Mike (2021-11-26). „CSIRO study proves climate change driving Australia's 800% boom in bushfires“. The Sydney Morning Herald. Посетено на 2022-02-17.
  2. 2,0 2,1 Green, Donna (November 2006). „Climate Change and Health: Impacts on Remote Indigenous Communities in Northern Australia“. Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation.
  3. Nursey-Bray, Melissa; Palmer, R.; Smith, T. F.; Rist, P. (2019-05-04). „Old ways for new days: Australian Indigenous peoples and climate change“. Local Environment. 24 (5): 473–486. Bibcode:2019LoEnv..24..473N. doi:10.1080/13549839.2019.1590325. ISSN 1354-9839.
  4. Ford, James D. (July 2012). „Indigenous Health and Climate Change“. American Journal of Public Health. 102 (7): 1260–1266. doi:10.2105/AJPH.2012.300752. ISSN 0090-0036. PMC 3477984. PMID 22594718.
  5. „Australia's changing climate“. Посетено на 4 August 2024.
  6. Lindenmayer, David; Dovers, Stephen; Morton, Steve, уред. (2014). Ten Commitments Revisited. CSIRO Publishing. ISBN 978-1-4863-0167-6.
  7. Johnston, Tim (3 October 2007). „Climate change becomes urgent security issue in Australia“. The New York Times. Посетено на 29 June 2011.
  8. Preston, B. L.; Jones, R. N. (2006). Climate Change Impacts on Australia and the Benefits of Early Action to Reduce Global Greenhouse Gas Emissions: A consultancy report for the Australian Business Roundtable on Climate Change (PDF). CSIRO.
  9. Perkins, Miki (13 November 2020). „Climate change is already here: major scientific report“. Sydney Morning Herald. Посетено на 13 November 2020.
  10. 10,0 10,1 Zander, Kerstin K.; Petheram, Lisa; Garnett, Stephen T. (2013-06-01). „Stay or leave? Potential climate change adaptation strategies among Aboriginal people in coastal communities in northern Australia“. Natural Hazards (англиски). 67 (2): 591–609. Bibcode:2013NatHa..67..591Z. doi:10.1007/s11069-013-0591-4. ISSN 1573-0840.
  11. Morton, Adam (2023-09-05). „Australia has highest per capita CO2 emissions from coal in G20, analysis finds“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2024-02-12.
  12. Pittock, Barrie, уред. (2003). Climate Change: An Australian Guide to the Science and Potential Impacts (PDF). Commonwealth of Australia: Australian Greenhouse Office. ISBN 978-1-920840-12-9. Архивирано од изворникот (PDF) на 5 March 2019. Посетено на 3 November 2019.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]