Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Пристапувањето на српскиот монарх било легитимизирано со церемонија на крунисување. Крунисувањето го извршиле црковните службеници.
Ритуалот на крунисување нов владетел (кралско устоличување) е потврден во 12 век.[1] Крунисувањето на српските монарси се одржувало во најистакнатите цркви во земјата.[2] Крунисувањето на големите кнезови на Србија најверојатно се одржало во црквата во Рас.[1] Наследниците на Стефан Немања ги усвоиле византиските идеи за самоуправување и акти за миропомазание и крунисување на владетелот.[1] Црковниот службеник (архиепископ, патријарх) го крунисал владетелот на истата церемонија.[1][2]
Ритуалот на крунисување нов владетел е потврден во 12 век.[1] Крунисувањето на српските монарси се одржувало во најистакнатите цркви во земјата.[2] Стефан (р. 1196–1228), син на големиот кнез Стефан Немања, бил крунисан со круна испратена од папата Хонориј III во 1217 година.[2] [3] Според Фин Џуниор, тој бил крунисан со папски легат.[4] Не е познато каде се одржало крунисувањето.[2] Ј. Калиќ верувал дека тоа е црквата Петар, Рас.[2] Се претпоставува дека Стефан бил крунисан по втор пат од архиепископот Сава, неговиот брат.[5] Во втората повелба на манастирот Жича од ок. Во 1224 година, кралот Стефан наредил во тој манастир да бидат крунисани сите идни кралеви.[2] Неговите современици и наследници го нарекоа „Првокрунисаниот крал“.[3]
Последното и единствено современо крунисување на Србија било во 1904 година, кога кралот Петар I беше крунисан на источно православна христијанска церемонија во катедралата Домаќин на Светите Архангели во Белград.[6][7] Србија станала дел од државата Југославија по Првата светска војна, но Петар не одржа второ крунисување и ниту еден од неговите двајца наследници, југословенските монарси Александар и Петар II, не беа крунисани. Ова се должи на верската различност на новата држава.
Круната на Стефан Доментијан ја нарекол „светиот венец“ (sveti venac).[3] Подоцна, тој бил наречен „од бог подарениот венец на српското кралство“.[3]
Современите српски регалии биле создадени во Париз од познатите златари на браќата Фалис во 1904 година за крунисувањето на кралот Петар I Караѓорѓевиќ и се состоеле од кралска круна, топка, жезло, мантија и тока од мантил. Круната, позната како „Круна на Караѓорѓевиќ“, делумно била направена од топ што Караѓорѓе го користел за време на Првото српско востание, а била украсена со детали како што се српскиот орел и српскиот крст. Круната, жезолот и топчето биле украсени со скапоцени камења извлечени во Србија и емајлирани во српските национални бои (црвена, сина и бела). Мантијата била изработена од виолетово кадифе, извезена со злато и обложена со крзно од хермелин.
Светоста на српскиот престол е често нагласена во средновековните извори. [5] Освен престолот, круната била една од најважните кралски обележја во средниот век.[1]