Немушт јазик е јазик со помош на кој човекот може да го рабере јазикот на секое живо битие.
Сказната Немушт јазик е првпат објавена од страна на Вук Стефановиќ Караџиќ во Српске народне приповетке во 1853 година.[1] Според Караџиќ, тој бајката ја забележал приказната од раскажувачот Грујо Механџиќ од Србобран. Во митолошка смисла, овој јазик претставува магичен елемент со кој одбраните луѓе се стекнуваат со натприродна моќ со која им се отвора пат кон сите знаења на светот. Во современата книжевност кај јужнословенските автори, оваа митолошка единица е често експлоатирана.