Слава Пшибилска-Кжижановска, полски: Sława Przybylska-Krzyżanowska (родена на 2 ноември 1932 година [1] во Мјендзижец Подласки) - полска пејачка.
Таа е ќерка на Јозеф и Маријана Пшибилски. По Втората светска војна се школувала во Дом на млади во Кшешовице[2][3]. Дипломирала на Државната школа за уметности, каде студирала надворешно-трговска размена во Школата за надворешна служба.
Слава Пшибилска започнала со пеење за време на нејзините студии[4], а се појавила на сцената кон крајот на 1950-те години: во 1956 година настаила во Студентскиот театар за сатира, а потоа пеела во клубот Стодоле. Во 1957 година, таа го освои првото место на натпреварот за полското радио[5]. Станала популарна во 1958 година со песната „Помниш беше есен“ (полски: Pamiętasz, była jesień), и пеела во филмот на Војчеџ Хас, „Збогувања“. Слава Пшибилска исто така пеела песни на јидиш, меѓу кои и „Гратчето Белци“. Во 1960 година таа се појавила во филмот „Зезната среќа“ (полски: Zezowate szczęście), изведувајќи ја песната „Писмата на воените заробеници“. Нејзината изведба на песната „Минути на надеж“ се наоѓа во збирката на Музејот на холокаустот во САД[6].
На 10 април 2000 година, Слава Пшибилска добила орден од претседателот на Република Полска, Александар Квашњевски, „Офицерски крст на орденот на полската држава“. Во 2015 година, била одликувана и со „Дијамантски микрофон“[7][8]. Во 2012 година, по повод осумдесеттиот роденден и 55 години уметничка работа, таа била наградена со медал „За Мазовија“[9] .
Денес Слава Пшибилска живее во Отвоцк.
„Слава Пшибилска“ на Ризницата ? |