Стабат Матер (Вивалди)

Манускрипт на Стабат Матер во Кралската библиотека во Торино.

„Стабат Матер“ за соло алт и оркестар, RV 621, е композиција од Антонио Вивалди. Првично изведена во Бреша во 1712 година[1]..

Оркестрација

[уреди | уреди извор]

Делото е компонирано за виолини I и II, виоли, соло алт или контратенор и basso continuo.

Композициска структура

[уреди | уреди извор]

Stabat Mater на Вивалди ги користи само првите десет строфи од химната.

Пишувана е во Ф-мол, бавна и меланхолична, со темпо ознака алегро се користи само еднаш во Амин, а сите други ритмики не се побрзи од анданте. Деловите 4, 5 и 6 се идентични со првите три музички реченици. Композицијата е структурирана во девет музички структури:

  1. Stabat mater dolorosa ( Богородица на болеснички одар)
  2. Cujus animam gementem (Чија душа тагува)
  3. O quam tristis et afflicta (О, колку е тажно и вознемирено)
  4. Quis est homo (Кој е човекот)
  5. Quis non posset contristari (Кој не можеше да биде тажен)
  6. Pro peccatis suae gentis (За гревовите на својот народ)
  7. Eia mater, fons amoris (Мајко, фонтана на љубовта)
  8. Фак ут ардеат со мене (Да ми изгори срцето)
  9. Амин

Во популарната култура

[уреди | уреди извор]

Транскрипција за пијано на ова дело беше музичка подлога во филмот од 1999 година Талентираниот господин Рипли.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Stabat Mater, RV 621 (Vivaldi, Antonio)“. Архивирано од изворникот на 2022-02-13. Посетено на 2022-04-12.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]