Ерменија не е доволно развиена во активностите за управување со отпад и рециклирање.
Според статистичкиот комитет на Ерменија, организациите произвеле 55,2 милиони метрички тони отпад во 2016 г. вклучувајќи го и рударскиот отпад.[1] Односно, околу 18,5 тони по глава на жител. Според Атласот за отпад, Ерменија произведува 368.618 тони комунален цврст отпад (кцв) годишно, или 119.8 кг по глава на жител.
На 4 мај 2018 година, владините измени на релевантното законодавство имале за цел зајакнување на одговорноста за правилно управување со отпадот.[2][3][4]
Во Ерменија постојат шеесет депонии. Во ниту една од нив не се врши селектирање, рециклирање или повторна употреба на отпадот. Наместо тоа, ѓубрето се фрла во работната површина, а потоа се израмнува со помош на булдожер за да се создаде слој на ѓубре од 300 цм дебелина.[5]
Депонијата Нубарашен, која се наоѓа во близина на Ереван, е најголемата локација за депонирање отпад во Ерменија. Го прима речиси целиот цврст отпад произведен во градот Ереван и неговите предградија, што е околу 340 тони дневно или 102.000 тони годишно. Местото има акумулирано над 7,5 милиони тони домашен отпад во текот на 50 години.
Во 2018 година, во близина на градот Храздан била предвидена изградба на фабрика за преработка на отпад, која би овозможила затворање на 10 депонии за отпад.[6]
Почнувајќи од мај 2017 година, НВО „Иновативни решенија за одржлив развој“ (ISSD) спроведува проекти за управување со отпад во Ерменија, обезбедувајќи собирање и рециклирање на комуналниот цврст отпад во вклучените заедници. Најголемиот проект за управување со комуналниот цврст отпад на невладината организација, „Рециклирај го“, го вклучува Ереван, главниот град и има повеќе од 500 партнерски организации кои го рециклираат својот отпад во рамките на овој проект. Невладината организација организирала повеќе од 120 расчистувања и располага со повеќе од 300.000 корисници.[7]
Во последниве години имало неколку обиди иницирани од јавни активисти за да се реши проблемот со управувањето со отпадот, како што е кампањата Toprak Petq Chi (2016), во превод „не ми треба пластична кеса“, која е насочена кон пластика за еднократна употреба.[8]
Исто така неодамна, некои иницијативи за рециклирање почнале да се оформуваат. Имено, Апага, исто така познато како ApagaCommunity CJSC,[9] нуди платена услуга за подигање, отсликувајќи слични проекти во поразвиените земји, иако во овие земји програмите за рециклирање се спонзорирани од даночните обврзници. Апага овозможува на поединците и организациите кои преземаат одговорност за нивниот отпад и сакаат да учествуваат, доброволно да платат за услуга за подигање и да добијат некои награди за возврат во форма на попусти за поединци и зелени односи со јавноста (ПР) за организации.
Со цел да им се овозможи на сите луѓе да имаат корист од рециклирањето, Апага, исто така, имплементира и нови паметни контејнери за рециклирање наречени СмартАпага контејнери каде што секој со својот личен, уникатен QR-код може да фрли пластика и да добие АпагаКоинс (валута во апликацијата) за размена за награди од нивните ги наградува партнерите.
Општинската влада на Ереван, главниот град на Ерменија, направила обиди да го реши проблемот на градот со долгорочен план за развој, кој вклучил три главни фази:
|