Фикара и Пиконе

Салво Фикара и Валентино Пиконе на филмскиот фестивал Џифони 2010 година.

Салваторе Фикара (роден на 27 мај 1971 година, во Палермо ) и Валентино Пиконе (роден на 23 март 1971 година, во Палермо) се италијанско комично дуо кои работат заедно на сцена, филмови, телевизија и книги како Фикара и Пиконе.

Живот и кариера

[уреди | уреди извор]

Тие започнале во 1993 година заедно со Салваторе Борело како трио.[1]

Во 1998 година, двајцата преостанати членови почнале да ги користат нивните презимиња: Фикара и Пиконе.[1]

Во 2000 година, Фикара и Пиконе го направиле своето филмско деби со Прашај ме дали сум среќен од Алдо, Џовани и Џакомо, а две години подоцна го снимиле првиот филм како главни актери, Нати Станчи.[1]

На 25 април 2005 година, Фикара и Пиконе биле ТВ водители во четирите епизоди на Striscia la notizia на кои соработувале од 27 март 2006 година до 5 декември 2020 година.[2]

Во 2007 година дебитирале како режисери заедно со Џанбатиста Авелино и биле номинирани за најдобар режисер[3] и за Сребрена лента во истата категорија.[4]

Филмографија

[уреди | уреди извор]
  • Нати Станчи (2002)
  • Il 7 и l'8 (2007)
  • Ла матаса (2009)
  • Баарија (2009)
  • Жени наспроти Мажи (2011)
  • Можеби е љубов, но не се покажува (2011)
  • Белусконе: Сицилијанска приказна (2014)
  • Andiamo a quel paese (2014)
  • Тоа е Законот (2017)
  • Некогаш... во Витлеем (2019)
  • Врамени! Мистерија за убиство од Сицилија (2022-)

Библиографија

[уреди | уреди извор]
  • 2003 – Vuoti a perdere, уредник на Ковалски
  • 2004 – Станчи, уредник Ковалски
  • 2005 – Diciamoci la verità, Mondadori
  • 2007 – Соно косе че капитано, Мондадори
  • 2007 – Премио Чарлот – Striscia la notizia[5]
  • 2007 – Награда Капри експлоит[6]
  • 2009 – Премио Бароко[7]
  1. 1,0 1,1 1,2 „Ficarra & Picone anno per anno“. La Repubblica. 14 November 2011. Посетено на 7 January 2012.
  2. Vincenzo Mele (30 November 2020). „Striscia la Notizia, triste annuncio: addio al programma dopo 15 anni“. Архивирано од изворникот на 21 January 2021.
  3. „David di Donatello, Tornatore protagonista“. DG Mag. 8 May 2007. Архивирано од изворникот на 29 July 2012. Посетено на 7 January 2012.
  4. „Ficarra e Picone candidati ai Nastri d'Argento“. La Repubblica. 17 April 2007. Посетено на 7 January 2012.
  5. „Premio Charlot a Ficarra e Picone“. TGCOM. Архивирано од изворникот на 31 December 2013. Посетено на 7 January 2012.
  6. „Ecco "Capri Hollywood", passerella per star“. Corriere del Mezzogiorno. 26 December 2007. Посетено на 7 January 2012.
  7. „In diretta su Rai1 da Lecce il 40° Premio Barocco“. Cannibali. 3 June 2009. Посетено на 7 January 2012.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]