Франческо Марија Ричини

Внатрешниот двор на Палацо Брера во Милано.

Франческо Марија Ричини (9 февруари 1584 - 24 април 1658) бил италијански барокен архитект.

Биографија

[уреди | уреди извор]

Бил роден во Милано и тренирал под водство на Лоренцо Бинаго. Тој бил покровител на кардиналот Федерико Боромејски, надбискуп на Милано. По престојот во Рим, тој станал капомастро под главниот архитект на катедралата во градот, Аурелио Треци, во 1605 година. Тој самиот бил издигнат на позицијата на вториот од 1631 до 1638 година.

Како и неговиот познат постар братучед, Карло Боромејски, автор на водич за религиозна архитектура, Федерико Боромејски објавил класични или антички модели. Во Ричини нашол отстапување од барокот, како што бил примерот со неговите цркви Санта Марија ала Порта и Сан Џузепе. Оваа мала црква во центарот на Милано (осветена 1616 година) имала високо украсена фасада (завршена во 1630 година) со волути. Внатрешноста била два квадрати инспирирани од Браманте.

Тој исто така работел и на палацосите на Брера (1627–1628), Анони (1631), Лита (1642–1648) и Дурини (1648). Тој придонел за дизајнот на дворот на Ospedale Maggiore (1625–1649), во соработка со Џован Батиста Месина, Фабио Мангоне и Џовани Батиста Креспи Тој, исто така, ја дизајнирал конкавната фасада за Collegio Elvetico, а исто така и за Collegio Borromeo во Павија и војводската палата на Certosa di Pavia (1625).[1] Тој помогнал во изградбата на Сант'Алесандро во Зебедија во Милано. Тој го дизајнирал „Олтарот на Богородица на Успение“ во катедралата Комо, дело кое траело неколку децении и било завршено во 1686 година.

„Олтар на Богородица на Успение“ во катедралата Комо

Неговиот син Џан Доменико исто така бил архитект. Се вели дека Ричини бил раното влијание на Франческо Боромини.[2]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  • Wittkower, Rudolf (1993). „Art and Architecture Italy, 1600-1750“. Pelican History of Art. 1980. Penguin Books. стр. 118–119.

Белешки

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Complesso Monumentale e Museo della Certosa di Pavia“. cultura.gov.it. Ministero della Cultura. Архивирано од изворникот на 2022-10-09. Посетено на 1 October 2022.
  2. ↑ „Luigi Caccia Milan's hidden master of Architecture and Design“. archive.pinupmagazine.org. PIN-UP magazine. Посетено на 6 February 2023.
Нормативна контрола