Ханибал Луциќ | |
---|---|
Портрет на Ханибал Луциќ | |
Занимање | Poet, playwright |
Националност | хрватски |
Период | ренесанса |
Книжевно движење | ренесанса |
Значајни дела | Robinja Jur nijedna na svit vila |
Ханибал Луциќ или Annibale Lucio (роден 1485 – 14 декември 1553) — хрватски ренесансен поет.
Ханибал Луциќ е богат човек од Хвар, припаѓал на аристократскиот круг, и бил високо школуван во Падова, Италија. Уште за време на студиите како сопствено кредо ја прифатил идејата дека светот е така создаден што со земјата треба да владее малубројниот благороднички слој и да го држи покорно далеку побројниот низок слој. Во основа, неговата идеологија била феудална.
Кога Ханибал Луциќ имал 30 години, на Хвар се случило народно востание, 1514-1515 година, со разорувачка сила. Ханибал Луциќ како и целото благородништво од Хвар, морал да избега пред налетот на бунтовниците кои уривале сè пред себе, и убивале благородници. Кога по две години се вратил на Хвар, морал да се зафати со обнова на својот имот и пространите лозја, чувствувајќи огромен бес кон таа маса народ која „нема ни рошка разум“, како што велел самиот. Бил голем пријател и соработник на Петар Хекторовиќ и околу нив се собирала цела генерација на приморски книжевници од она време. Одржувал врски и контактирал со сплитските колеги.[1]
Во Падова Ханибал Луциќ почнал да се интересира за книжевноста, и до него доаѓа петрархистичката поезија, преку италијанскиот петрархист Бембо. Кога почнал да ги пишува своите песни „Песни разлике“ (разни песни), тој се сеќава на времето кога бил читател на италијанската поезија. Но, Ханибал Луциќ имал посебен талент, и во своето поестко интересирање ја вклучил народната поезија. Иако е благородник, кој народот го исмева и го смета за неук, тој го прифатил она што народот го создава, и на еден чудесен начин го вградил во својата поезија.
Во своето романтично-историско поетско искажување, под наслов „Робинка“, тој како автор исто така се потпира врз народната поезија, поточно тоа била некоја народна балада, подоцна изгубена и заборавена. Во песната се работи за една девојка која ја грабнале пиратите, а приказната е романтична затоа што од ропството ја ослободува јунакот кој има обележје на принц од бајките.
Творештвото на Ханибал Луциќ не е обемно, но во секој случај е дело кое на приморската книжевност од тоа време ѝ дава еден аристократски навев и префинетост.
|