15 Лебед
Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000
Соѕвездие
Лебед
Ректасцензија
19ч 44м &10000000001660522000000 16,60522с [1]
Деклинација
+37° 21′ &10000000000156771000000 15,6771″[1]
Прив. величина (V)
4.90[2]
Особености
Спектрален тип
G8 III[2]
B−V Боен показател
0,931[3]
Астрометрија Радијална брзина (Rv ) −23,62 ± 0,21 [4] км/сСопствено движење (μ) Рект: +72.660[1] млс /г Дек.: +35.708[1] млс /г Паралакса (π) 11.0063 ± 0.1188[1] млс Оддалеченост 296 ± 3 сг (90,9 ± 1,0 пс ) Апсолутна величина (MV ) 0.19[5]
Податоци Маса 2,30[3] M ☉ Полупречник 12[4] R ☉ Површ. грав. (log g ) 2,8[4] Сјајност 93,3[3] L ☉ Температура 4.920 ± 61 [3] K Вртежна брзина (v sin i ) 2,8[4] км/с Старост 1,50[3] Гг.
Други ознаки
Наводи во бази SIMBAD — податоци
15 Лебед е единечна[7] ѕвезда во северното coѕвездие Лебед . Со привидна ѕвездена величина од 4,90, е слабосјајна ѕвезда, но е видлива со голо око. Растојанието до 15 Лебед може да се процени од годишната паралакса од 11,0 mas , што е пак растојание од околу 296 светлосни години . Се приближува кон Сонцето со околусончева радијална брзина од 23,6 км/с.
Ова е остарена џиновска везда со ѕвездена класификација , G8 III, во која водородот од јадрото е целосно искористен и се развива надвор од главната низа . Тоа е припадник на џиновите од црвеното згрутчување [8] , што значи дека енергијата се создава преку соединување на хелиумот во неговото јадро. Ѕвездата е со старост од 1,50 милијарди години со 2,3 пати поголема од маса од онаа на Сонцето , и е проширена од сончевиот полупречник за 12 пати. Зрачи со јачина поголема 93 пати од светлината на Сонцето , поради зголемената фотосфера на делотворна температура од 4.920 К.
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics . 616 . A1. arXiv :1804.09365 . Bibcode :2018A&A...616A...1G . doi :10.1051/0004-6361/201833051 . Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
↑ 2,0 2,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series , 71 : 245, Bibcode :1989ApJS...71..245K , doi :10.1086/191373 .
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Luck, R. Earle (2015), „Abundances in the Local Region. I. G and K Giants“, The Astronomical Journal , 150 (3): 88, arXiv :1507.01466 , Bibcode :2015AJ....150...88L , doi :10.1088/0004-6256/150/3/88 .
↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 Hipparcos Giants and the Role of Binarity“, The Astronomical Journal , 135 (1): 209–231, Bibcode :2008AJ....135..209M , doi :10.1088/0004-6256/135/1/209
↑ Takeda, Yoichi; и др. (February 2005), „Stellar Parameters and Photospheric Abundances of Late-G Giants: Properties of the Targets of the Okayama Planet Search Program“, Publications of the Astronomical Society of Japan , 57 (1): 109–125, Bibcode :2005PASJ...57..109T , doi :10.1093/pasj/57.1.109 .
↑ „15 Cyg“ . SIMBAD . Центар за астрономски податоци во Стразбур . (англиски)
↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society , 389 (2): 869–879, arXiv :0806.2878 , Bibcode :2008MNRAS.389..869E , doi :10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x .
↑ Alves, David R. (August 2000), „K-Band Calibration of the Red Clump Luminosity“, The Astrophysical Journal , 539 (2): 732–741, arXiv :astro-ph/0003329 , Bibcode :2000ApJ...539..732A , doi :10.1086/309278 .