Ѕвончари

Ѕвончарите биле карактеристичен народен обичај што се одржувал во регионот околу Риека, Хрватска. Била додадена во Репрезентативниот список на УНЕСКО за нематеријално културно наследство на човештвото во 2009 година.[1]

Обичајот датирал од словенската паганска антика и останувал типичен за овој регион. Примарната задача на Ѕвончари била да ги исплаши злите духови на зимата и да поттикне нов пролетен циклус. За време на карневалот во Риека, Ѕвончарите марширале од село до село низ регионот, следејќи ја истата вековна рута, правејќи извонредна количина на врева, делумно поттикната од виното што го обезбедувале локалното население по пат.

Маска

Стандардната носија на Ѕвончарите вклучувала бели панталони, кошула со пруги и наметка од овча кожа. Во рацете држеле „балта“ или „бачука“ - стилизирана боздоган, а околу половината едно или повеќе големи месингани ѕвона. Костимот варирал од село до село; на пример Ѕвончарите од Халубје и Гробник, Горско приморје, Горски Котор (Дондолаши) носеле специјални стилизирани маски кои претставувале фантастични животински глави, додека Ѕвончарите од Жејане (населени со Истро-Романци) носеле „цветни капи“. Локалната легенда вели дека Ѕвончарите биле тие што ги исплашиле напаѓачите Татари или Турци за време на османлиското освојување, со овчари кои правеле маски на главите, заедно со ѕвона врзани со појас, произведувале заглушувачка врева што го исплашила непријателот. Од тоа време, боздоганот станал дел од стандардната опрема на Ѕвончарите.[2]

Ѕвончарите редовно учествувале на меѓународниот карневал во Риека.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. UNESCO: Annual carnival bell ringers’ pageant from the Kastav area
  2. Hecimovic, Arnel (2018-01-30). „Ituren Carnival, ancient pagan festival – in pictures“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2023-01-25.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]