Агда Марија Остлунд, родена Лундгрен (3 април 1870 – 26 јуни 1942 година) била шведска политичарка од социјалдемократите. Таа била една од првите четири жени кои биле избрани во шведскиот парламент по воведувањето на правото на глас на жените.
Агда Остлунд е родена во работнички дом во Кепинг. Нејзиното семејство било политички свесно и ја охрабрувало да биде и самата. Нејзината мајка се погрижила нејзините браќа да учествуваат во домашните работи исто колку и Агда. Учела и се издржувала како шивачка од четиринаесетгодишна возраст. Таа на крајот основала сопствено студио за шиење со неколку вработени. Се омажила за челичарот Андерс Остлунд, со кого имала ќерка, и се преселила во Стокхолм во 1896 година.
Остлунд рано станала активна во социјалдемократското работничко движење. Била членка на Стокхолмскиот јавен клуб на жените во Стокхолм од 1903 година, а била претседателка во 1904–05 година; членка на Социјалдемократскиот женски конгрес во 1908–1920 година; членка на одборот на Социјалдемократските жени во Шведска во 1920-1936 година и членка на одборот на Одборот за помош на сиромашните на парохијата Матеус во Стокхолм во 1916-1932 година.[1]
Во 1902 година, социјалдемократските жени, преку Стокхолмскиот allmänna kvinnoklubb, одлучиле да соработуваат со шведското движење за право на глас. Остлунд била активна во борбата за право на глас на жените и направила многу патувања низ целата земја за да зборува во нејзина корист.
Во 1921 година, Агда Остлунд станала една од петте први жени избрани во шведскиот парламент откако жените имаат право на глас заедно со Нели Туринг (социјалдемократка), Берта Велин (конзервативна) и Елизабет Там (либерал) во Долниот дом и Керстин Хеселгрен во горната комора. Остлунд останала во парламентот до 1940 година.
Во парламентот, Агда Остлунд станала првата жена пратеничка која зборувала во шведскиот Втор дом. Таа го отворила својот говор велејќи: „Äntligen stod kvinnan i talarstolen“ [„Конечно, жената застана на столот на говорникот“], преформулирајќи фраза од Сагата за Госта Берлинг: „Äntligen stod prästen i predikstolen“ [„Конечно проповедникот застана на проповедничката фотелја'].
Таа, исто така, беше првата од нејзиниот род што била именувана за член на Законодавно-правната комисија на Собранието како претставничка на нејзината партија. Остлунд се занимавала со прашањето за злоупотреба на брачниот другар, женска пензија и медицинска грижа за жени и деца. Таа го поставила и прашањето за абортусот, при што неколку пратеници во знак на протест ја напуштиле просторијата.
Агда Остлунд се сметала за претставничка и пример за многу жени од работничката класа. На прашањето од каде и е дадена храброста да се вклучи во политиката, таа одговорила: „Кога навистина сакаш нешто, ти се дава храброст“.[2]