Александра Кусто

Александра Кусто

Александра Маргерит Клементин Кусто (родена на 21 март 1976 година) е режисер и активист за животна средина . Кусто ја продолжува работата на нејзиниот дедо Жак-Ивс Кусто и таткото Филип Кусто, залагајќи се за важноста од зачувување, обновување и одржливо управување со океанските и водните ресурси за здрава планета и продуктивни општества.[1][2][3]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Кусто е ќерка на Филип Кусто и Јан Кусто и внука на францускиот истражувач и режисер Жак-Ив Кусто и Симон Кусто.[4][5] Таа е третата генерација на семејството Кусто кои го истражуваат и го објаснуваат светот на природата.[6][7] На четири месечна возраст првпат отишла на експедиција со нејзиниот татко, а кога имала само седум години таа научила да нурка со нејзиниот дедо.[8]

Образование

[уреди | уреди извор]

Кусто се здобила со диплома за политички науки (меѓународни односи) на колеџот Џорџтаун во 1998 година. Во мај 2016 година, таа се здоби со почесната диплома доктор по хуманистички писма на Универзитетот Џорџтаун.[9]

Кариера

[уреди | уреди извор]

Во 2000 година, Кусто заедно со нејзиниот брат Филип Кусто Џуниор го основаа EarthEcho International со цел да се продолжи наследството на нејзиното семејство во полето на науката, застапувањето пред суд и образованието .[10][11]

Од 2005 до 2007 година, Кусто работела на проблемите поврзани со зачувување на океаните во Средна Америка како советник за MarViva.[12]

Во 2010 година, Кусто ја водела експедицијата Сина планета: Северна Америка, петмесечна интерактивно истражување на критичните проблеми со водата низ САД, Канада и Мексико.[13]

Во 2014 година, Александра ја водела експедицијата во Канада во партнерство со Отава Риверкипер и Аква Хакинг 2015, конференција фокусирана на заштита на реката.[14][15]

Таа исто така е член на одборот на Неом,[16] планиран прекуграничен град во северозападна Саудиска Арабија развиен од страна на саудискиот престолонаследник Мохамад бин Салман .

  1. ↑ Keren Blankfeld Schultz (September 1, 2008). „Alexandra Cousteau Weighs In on the Future of the Ocean“. Scientific American. Посетено на January 25, 2017.
  2. ↑ LLoyd Grove (April 22, 2010). „Why Is Jacques Cousteau's Granddaughter Driving John McCain's Bus?“. The Daily Beast. Посетено на January 25, 2017.
  3. ↑ „Who is the nouveau Cousteau?“. The Independent. September 11, 2008.
  4. ↑ „Future player: Alexandra Cousteau“. CNN. October 28, 2008. Архивирано од изворникот на October 13, 2008. Посетено на October 31, 2008.
  5. ↑ „Know your Cousteaus: Diving deep into the family pool“. The Washington Post – The Reliable Source. June 8, 2010. Архивирано од изворникот на 2022-04-15. Посетено на October 31, 2008.
  6. ↑ Dianne Bates (May 6, 2001). „The Undersea World of Alexandra Cousteau“. Los Angeles Times. Посетено на January 30, 2017.
  7. ↑ Leslie Kauffman (May 18, 2011). „Cousteau Cousins Pitch Water Issues“. The New York Times. Посетено на October 31, 2008.
  8. ↑ Blue Legacy (April 3, 2010). „Another Cousteau Working to Save the Waters“. The New York Times. Посетено на October 31, 2008.
  9. ↑ „Cousteau Advocates Legacy Building, Environmental Protection“. The Hoya. May 26, 2016. Архивирано од изворникот на 2021-11-15. Посетено на 2021-11-15.
  10. ↑ Ian Urbina (July 24, 2007). „Pressure Builds to Ban Plastic Bags in Stores“. The New York Times. Посетено на October 31, 2008.
  11. ↑ Agence France-Presse (2007). „Ocean lures the heirs of Cousteau's legacy“. Expatica. Архивирано од изворникот на April 22, 2008. Посетено на October 31, 2008.
  12. ↑ Paco Gomez Nadal (February 28, 2007). „En el primer mundo el delfinarios son prehistoria“. La Prensa (Managua).
  13. ↑ „Expedition Blue Planet 2010: North America“. National Geographic.
  14. ↑ „Jacques Cousteau's granddaughter joins Ottawa Riverkeeper in conservation effort“. Metro News (Ottawa). Архивирано од изворникот на March 27, 2018.
  15. ↑ „Alexandra Cousteau, Meaghan Murphy and Ottawa Riverkeeper Meredith Brown test the water on the Ottawa River on Saturday, September 14, 2013 to evaluate its quality“. Calgary Herald. September 16, 2013. Архивирано од изворникот на February 5, 2017. Посетено на January 27, 2019.
  16. ↑ „The members of Neom advisory board“ (PDF). Neom. Архивирано од изворникот (PDF) на May 4, 2020.