Ајн Меотс

Ајн Меотс
Роден(а)25 декември 1971(1971-12-25) (52 г.)
Виру, Естонија
НационалностЕстонијан
ЗанимањеАктер, режисер
СопружникКристел Меотс (моминско Лутс)
(м. 2004; раз. 2018)
Деца5

Ајн Меотс (роден на 25 декември 1971 година) е естонски сценски, филмски и телевизиски актер и сценски, филмски и телевизиски режисер и продуцент.

Ран живот и образование

[уреди | уреди извор]

Ајн Меотс бил роден во Виру, округот Виру, во 1971 година. Има еден брат. Дипломирал во 1994 година на Конзерваториумот во Талин (сега, Естонската академија за музика и театар во Талин), под водство на театарскиот педагог и режисер Инго Нормет. Неговите соученици биле Мајт Малмстен, Лиса Ајбел, Катарина Лаук, Индрек Самул и Андрес Пустусмаа. Неговите дипломски продукции вклучуваат улоги во Трите сестри на Антон Чехов, Суша и дожд во парохијата Пилва во летото на четириесеттата година од 1993 година и претставата Пепелашка на Пол-Ерик Румо, од 1994 година.[1][2]

Сценска кариера

[уреди | уреди извор]

По дипломирањето во 1994 година, Меотс започнал ангажман во театарот Ванемуин во Тарту, каде што сè уште е вработен. Од 1994 до 1999 година, Меотс бил и актер и сценски режисер во театарот. Од 1999 до 2006 година, тој бил шеф на драмскиот оддел на Ванемуин, а од 2006 до денес, повторно станал сценски режисер и актер. Некои од неговите најрани дела во Ванемуин вклучувале продукции на Кралот Лир на Вилијам Шекспир и Кавал-Мравки и Ванапаган на Август Кицберг. За време на неговите долги години во Ванемуин, настапувал и како актер и режисер на дела од различни автори и драматурзи како: Реџиналд Роуз, Том Стопард, Жан Ануј, Карл Ристикиви, Михаил Булгаков, Емил Зола, Мартин Мекдонаг, Артур Милер, Леонард Бернштајн, Ингмар Бергман и Роџерс и Хамерштајн, меѓу многу други.[2]

Меотс, исто така, се појавил на сцената како актер во неколку други театри во Естонија, вклучувајќи го театарот Олд Баскин во Талин, и театарот Хансахови MTÜ и летниот театар на реката Емајиги во Тарту. Тој се појавил и на сцената во продукции во Финска; во театарот Тампере во 2003 година и Градскиот театар Сејнајоки во 2015 г.[2]

Телевизиска кариера

[уреди | уреди извор]

Првата значајна улога на Ајн Меотс како телевизиски актер била во 1995 година, играјќи ја улогата на Јухан Пукспуу во драмата од 1995 година, во режија на Виља Палм (ЕТВ) од периодната мини-серија Викмани поисид од полуавтобиографскиот роман од 1988 година со истото име. Меотс, се појавил и на голем број телевизиски серии, вклучувајќи: долготрајната драмска серија Онне 13 во 2003 година, криминалната драма на ETV Охтлик ленд во 2007 година, политичката сатирана серија на ЕТВ Риигимехед во 2010 година, криминалната драма на Канал 2 Виимане вом во 2015 година, и ЕТВ драмата Вабад мехед во 2015 година. Во 2012 година, тој го вклучил ликот Питер Тахел во четири епизоди од популарната хумористична серија на ТВ3, Катемаксуконтор.[3]

Освен глумење, Меотс работел и како режисер и продуцент во хумористичната серија ЕТВ ЕНСВ; сместена во раните 1980-ти, серијата на хумористичен начин го рефлектира животот во Естонската Советска Социјалистичка Република и премиерно била прикажана во 2010 година.[4]

Филм

[уреди | уреди извор]

Првата филмска улога на Ајн Меотс како актер била мала улога во краткиот филм Лунастус во режија на Маре Раидма од 2000 година, за Фаама Филм и Еести Телевисион. Во 2005 година, се појавил во неговиот прв долгометражен филм како Лембиту во комедијата Малев во режија на Каарен Каер; изместена интерпретација на историјата на Естонија поставена во 1208 година. Во 2007 година, имал камео во „Дождовниот зборник“, а Андрес Маимик ја режирал комедијата Јан Ууспелд 186 километри, во која естонскиот актер Јан Ууспелд игра карикатура на незадоволство од себе, обидувајќи се да патува со автостоп од Талин до Тарту за да настапи во улога во театарот Ванемуин.[5]

Во 2008 година, го направил своето деби како филмски режисер со биографијата на Егзитфилм Таарка, заснована на истоимената драма на Каукси Уле кој се работи за тешкиот живот на фолк пејачката од Сето, Хилана Тарка. Тарка ја има разликата како првиот долгометражен филм на сетоскиот дијалект. Меотс исто така кратко се појави во филмот во улога на селанец. Таарка ја освоил наградата за дебитантска награда за култура на Естонија во 2008 г.[6][7][8]

Во 2012 година, тој бил ко-сценарист и режисер на неговиот втор филм, драмата Демонид. Филмот го прикажал расплетот на тројца луѓе кои влегуваат во казино и последователно се соочуваат со нивните внатрешни демони.[9]

Во 2013 година, Меотс се појавил како Ерик во игран филм со историски мелодрама Слики во живо во режија на Харди Волмер, кој следи двајца Естонци, девојче и момче, родени на почетокот на 20 век во балтички германски имот, низ следните децении и сите револуции, војни, воени окупации, колапс на режимот и нови почетоци.[5][10]

Во 2015 година, ја играл улогата на капетанот Евалд Вирес во воениот филм 1944 година, режиран од Елмо Нуганен. Филмот бил сместен во Втората светска војна и е прикажан низ очите на естонските војници кои морале да изберат страна и на тој начин да се борат против своите сонародници. Бил избран за естонски кандидат за најдобар странски филм на 88-ти Оскари, но не бил номиниран.[11] Во 2019 година, тој ја играл улогата на Жозеп во фантастично-хорорниот филм на Март Сандер, Тенки бајки.[12]

Во 2023 година, тој ја режирал историската играна комедија Славни будали, адаптирана од истоимената приказна од 1892 година на Едуард Борнхое.[13]

Личниот живот

[уреди | уреди извор]

Ајн Меотс бил во брак со Кристел Меотс од 2004 до 2018 година. Тие имаат четири деца. Имал и постар син од претходната врска.[14][15][16]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Ōhtuleht Ain Mäeots: "Kui inimene on kukkunud ükskõik millise konksu otsa, siis järelikult on tal elus midagi puudu." 12 January 2013. Retrieved 10 February 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Vanemuine Ain Mäeots Retrieved 10 February 2017.
  3. ↑ Õhtuleht "Wikmani poisid": otse koolipingist ajaloolise teleseriaali tegelasteks 5 January 2008. Retrieved 10 February 2017.
  4. ↑ public.delfi.ee Ain Mäeots: Telesarja "ENSV" tegemine sarnanes nõukaajaga 9 November 2010. Retrieved 10 February 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 Eesti Filmi Andmebaas. Retrieved 10 February 2017.
  6. ↑ Õhtulht Setod keerasid Taarka filmitegijatega tülli 23 July 2007. Retrieved 10 February 2017.
  7. ↑ Eesti Päevaleht Taarka vaim valvas filmi 9 August 2008. Retrieved 10 February 2017.
  8. ↑ Eesti Päevaleht "Taarka" seisab kõrgemal keelenüanssidest 19 August 2008. Retrieved 10 February 2017.
  9. ↑ Kopli Kiinokompanii Архивирано на 26 февруари 2017 г. Ain Mäeotsa film "Deemonid" Retrieved 10 February 2017.
  10. ↑ Eesti Filmi Andmebaas. Retrieved 10 February 2017.
  11. ↑ Hollywood Reporter Estonia Nominates '1944' for Foreign-Language Category 14 September 2015. Retrieved 10 February 2017.
  12. ↑ „Fotod: Vaata, kes saabusid Mart Sanderi uhiuue õudusfilmi esilinastusele“. Kroonika (естонски). 12 December 2019. Посетено на 15 December 2019.
  13. ↑ „Kuulsuse narrid“. Eesti filmi andmebaas (естонски). 2022. Посетено на 9 January 2023.
  14. ↑ public.delfi.ee Ain Mäeots: eeskujulik isa ma kindlasti pole 12 July 2013. Retrieved 10 February 2017.
  15. ↑ Postimees Ain Mäeotsa perre sünnib kolmas laps 10 December 2012. Retrieved 10 February 2017.
  16. ↑ Õhtuleht Ain Mäeots pani elukaaslase tanu alla 22 August 2004. Retrieved 10 February 2017.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Нормативна контрола