Бизмут(III) јодид

Бизмут(III) јодид
Назнаки
7787-64-6 Ок
ChemSpider 21172753
EC-број 232-127-4
3Д-модел (Jmol) Слика
PubChem 111042
UNII BGX9X3FOLL Ок
Својства
Хемиска формула
Моларна маса 0 g mol−1
Изглед Црно-зелен кристал
Густина 5,778 g/cm3
Точка на топење
Точка на вриење
0,7761 mg/100 mL (20 °C)
Производ на растворливост, Ksp 7,71×10−19[1]
Растворливост 50 g/100 mL етанол
50 g/100 mL 2 M хлороводородна киселина
−200,5·10−6 cm3/mol
Структура
Кристална структура Тригонална, hR24
R-3, No. 148
Опасност
GHS-ознаки:
Пиктограми
GHS05: Разјадливо
Сигнални зборови
Опасност
Изјави за опасност
H314
Изјави за претпазливост
P260, P264, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P321, P363, P405, P501
NFPA 704
2
0
1
Слични супстанци
Други анјони Бизмут(III) флуорид
Бизмут(III) хлорид
Бизмут(III) бромид
Други катјони Nitrogen triiodide
Phosphorus triiodide
Antimony triiodide
Дополнителни податоци
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Бизмут(III) јодид — неорганско соединение со формула BiI3. Оваа сиво-црна сол е производ на реакцијата на бизмут и јод, кои некогаш бeа од интерес за квалитативна неорганска анализа.[2][3]

Бизмут(III) јодидот усвојува карактеристична кристална структура, при што центрите на јодидите заземаат шестаголно најблиску спакувана решетка, а центрите на бизмут не заземаат ниту една или две третини од октаедралните дупки (наизменични по слој), затоа се вели дека зафаќа една третина од вкупните октаедрални дупки.[4][5]

Бизмут(III) јодид се формира при загревање на мешавина од јод и бизмут во прав:[6][7]

2Bi + 3I2 → 2BiI3

BiI3 може да се направи и со реакција на бизмут оксид со воден раствор на јодоводородна киселина:[8]

Bi2O3(s) + 6HI(aq) → 2BiI3(s) + 3H2O(l)

Бидејќи бизмут(III) јодидот е нерастворлив во вода, воден раствор може да се тестира за присуство на Bi3+ јони со додавање на извор на јодид како што е калиум јодид. Црниот талог од бизмут(III) јодид укажува на позитивен тест.[9]

Бизмут(III) јодидот формира анјони на јодобизмут(III) кога се загрева со донори на халид:[10]

2 NaI + BiI3 → Na2[BiI5]

Бизмут(III) јодид ја катализира Mukaiyama алдолна реакција. Bi(III) исто така се користи во Barbier-ов тип на алилација на карбонилни соединенија во комбинација со редукционо средство како цинк или магнезиум.

  1. John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (англиски) (99. изд.). CRC Press. стр. 5-188. ISBN 1138561630.
  2. „Bismuth iodide“, McGraw-Hill Dictionary of Scientific and Technical Terms, McGraw-Hill, 2003, Посетено на 2008-06-19
  3. Turner, Jr., Francis M.; Berolzheimer, Daniel D.; Cutter, William P.; Helfrich, John (1920), The Condensed Chemical Dictionary, New York: Chemical Catalog Company, стр. 107, Посетено на 2008-06-19
  4. Smart, Lesley; Moore, Elaine A. (2005), Solid State Chemistry: An Introduction, CRC Press, стр. 40, ISBN 0-7487-7516-1, Посетено на 2008-06-19
  5. Mackay, Rosemary Ann; Henderson, W. (2002), Introduction to Modern Inorganic Chemistry, CRC Press, стр. 122–6, ISBN 0-7487-6420-8, Посетено на 2008-06-19
  6. Watt, George W.; Hakki, Wafai W.; Choppin, Gregory R. (1953). „Bismuth(III) Iodide (Bismuth Triiodide)“. Inorganic Syntheses. 4: 114–116. doi:10.1002/9780470132357.ch38.
  7. Erdmann, Hugo; Dunlap, Frederick Leavy (1900), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, New York: John Wiley & Sons, стр. 76, Посетено на 2008-06-19
  8. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 559. ISBN 0080379419.
  9. Bruno, Thomas J.; Svoronos, Paris D. N. (2003), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, CRC Press, стр. 549, ISBN 0-8493-1573-5, Посетено на 2008-06-19
  10. Norman, Nicholas C. (1998), Chemistry of Arsenic, Antimony and Bismuth, Springer, стр. 168–70, ISBN 0-7514-0389-X, Посетено на 2008-06-19