Волфрам хексакарбонил

Волфрам хексакарбонил
Назив според МСЧПХ
Хексакарбонилволфрам
Други називи

Волфрам карбонил
Хексакарбонилволфрам

Назнаки
14040-11-0 Ок
EC-број 237-880-2
3Д-модел (Jmol) Слика
PubChem 98884
Својства
Хемиска формула
Моларна маса 0 g mol−1
Изглед Безбојна цврста супстанца
Густина 2.65 g/cm3
Точка на топење
нерастворлив
Растворливост слабо во THF
Опасност
Безбедност при работа:
Главни опасности
 Запалив, извор на CO
Опасност
NFPA 704
2
0
0
Безбедносен лист External SDS
Слични супстанци
Други катјони Хром хексакарбонил
Молибден хексакарбонил


Сиборгиум хексакарбонил[1]

Дополнителни податоци
 Ок(што е ова?)  (провери)
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Ворлфрам хексакарбонил (исто така наречен волфрам карбонил) — хемиско соединение со формула W(CO)6.Овој комплекс го дал првиот пример на диводороден комплекс.[2]

Ова безбојно соединение, како и неговите аналози на хром и молибден, е забележливо како испарлив, стабилен во воздухот дериват на волфрам во неговата состојба на нулта оксидација.

Подготовка, својства и структура

[уреди | уреди извор]

W(CO)6 се подготвува со редукција на волфрам хексахлорид под притисок на јаглерод моноксид. Соединението е релативно стабилно на воздухот. Малку е растворлив во неполарни органски растворувачи. Волфрам карбонилот е широко користен во техниката на таложење предизвикана од електронски сноп - лесно се испарува и се распаѓа од електронскиот зрак обезбедувајќи пригоден извор на атоми на волфрам.[3]

W(CO)6 прифаќа октаедрална геометрија која се состои од шест CO лиганди слични на прачки кои зрачат од централниот W атом со диполен момент 0 D.

Реактивност

[уреди | уреди извор]

Сите реакции на W(CO)6 започнуваат со замена на некои CO лиганди во W(COсе однесува слично како Mo(CO)6 но има тенденција да формира соединенија кои се кинетички поцврсти.

Циклопентадиенилволфрам трикарбонил димер ((C5H5.)2W2(CO)6) се произведува од W(CO)6.

Третманот на волфрам хексакарбонил со натриум циклопентадиенид проследен со оксидација на добиениот NaW(CO)3(C5H5) дава циклопентадиенилволфрам трикарбонил димер.[4]

Еден дериват е диводород комплекс W(CO)3[P(C6H11)3]2(H2).[2]

Три од овие CO лиганди може да се поместат со ацетонитрил.[5] W(CO)6 се користи за десулфурирање на органосулфурни соединенија и како прекурсор на катализаторите за метатеза на алкен.

Безбедност и ракување

[уреди | уреди извор]

Како и сите метални карбонили, W(CO)6 е опасен извор на испарлив метал, како и CO.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Even, J.; Yakushev, A.; Dullmann, C. E.; Haba, H.; Asai, M.; Sato, T. K.; Brand, H.; Di Nitto, A.; Eichler, R.; Fan, F. L.; Hartmann, W.; Huang, M.; Jager, E.; Kaji, D.; Kanaya, J.; Kaneya, Y.; Khuyagbaatar, J.; Kindler, B.; Kratz, J. V.; Krier, J.; Kudou, Y.; Kurz, N.; Lommel, B.; Miyashita, S.; Morimoto, K.; Morita, K.; Murakami, M.; Nagame, Y.; Nitsche, H.; и др. (2014). „Synthesis and detection of a seaborgium carbonyl complex“. Science. 345 (6203): 1491–3. Bibcode:2014Sci...345.1491E. doi:10.1126/science.1255720. PMID 25237098. S2CID 206558746. (бара претплата)
  2. ↑ 2,0 2,1 Kubas, G. J., Metal Dihydrogen and σ-Bond Complexes, Kluwer Academic/Plenum Publishers: New York, 2001.
  3. ↑ Randolph, S.; Fowlkes, J.; Rack, P. (2006). „Focused, Nanoscale Electron-Beam-Induced Deposition and Etching“. Critical Reviews of Solid State and Materials Sciences. 31 (3): 55. Bibcode:2006CRSSM..31...55R. doi:10.1080/10408430600930438. S2CID 93769658.
  4. ↑ Manning, A. R.; Hacket, Paul; Birdwhistell, Ralph (1990). „Hexacarbonylbis(η5‐Cyclopentadienyl)Dichromium, Molybdenum, and Tungsten and their Analogs, M2(η5‐C5H4R)2(CO)6 (M = Cr, Mo, and W; R = H, Me or PhCH2)“. Inorganic Syntheses. 28: 148–149. doi:10.1002/9780470132593.ch39. ISBN 9780470132593.
  5. ↑ Kubas, G. J.; van der Sluys, L. S. (1990). „TricarbonylTris(nitrile) Complexes of Cr, Mo, and W“. Inorganic Syntheses. Inorganic Syntheses. 28. стр. 29–33. doi:10.1002/9780470132593.ch6. ISBN 9780470132593.