Гроздана Олујиќ

Grozdana Olujić
Гроздана Олујић
Роден/а30 август 1934(1934-08-30)
Ердевик, Кралство Југославија
Починат/а16 март 2019(2019-03-16) (возр. 84)
Белград, Србија
Занимање
  • Писател
  • преведувач
  • уредник
  • критичар
Апсолвент наУниверзитет во Белград Филолошки факултет
мрежно место
www.grozdanaolujic.net

Гроздана Олујиќ ( Serbian Cyrillic , 30 август 1934 – 16 март 2019 година) била српски писател, преведувач, уредник и критичар. Нејзините романи и збирки бајки се преведени на повеќе од 35 јазици. Нејзините награди ја вклучуваат наградата „Андриќ“, наградата за детски игри „Змај3 и наградата „Бора Станковиќ“.

Биографија

[уреди | уреди извор]

Детство и образование

Гроздана Олујиќ е родена во 1934 година во Ердевик. Основно училиште завршила во родниот град, а гимназија во Бечеј. Потоа се запишала на англиски јазик и литература во Белград.

Олујиќ дипломирала и магистрирала англиска литература на Филолошкиот факултет на Универзитетот во Белград . Нејзиниот прв роман „ Прошетка до рајот“ ( Излет у небо ) бил објавен во 1958 година, кога писателката имала 24 години. Книгата стана бестселер и беше преведена на повеќе европски јазици и доби награда на издавачката куќа „Народна просвета“ за најдобар роман на Југославија. Романот е адаптиран за сцената, а во 1962 година, врз основа на книгата, филмскиот режисер Јован Живановиќ ја снимил мелодрамата Чудна девојка .[1]

Романите Гласај за љубовта ( Гласам за љубав ), Не буди куче што спие ( Не буди заспале псе ) и диво семе ( Дивље семе ) објавени во 60-тите години, ја одобрија Гроздана Олујиќ како една од водечките автори на југословенската литература. Дивото семе освои поволни критичари и беше високо ценето во САД и стана задолжителна литература на неколку универзитети.[2]

Романот Играта ( Igra ) од збирката Африканска виолетова ( Afrička ljubičica ), објавена во 1985 година, ја добил главната награда на меѓународниот конкурс во Арнсберг . Речиси сите раскази од збирката беа преведени на странски јазици и вклучени во антологии на кратка проза ширум светот вклучувајќи ги Германија, САД, Украина, Русија, Израел, Индија, Велика Британија, Франција итн. Во 2009 година, романот на писателот Гласови на ветрот ( Гласови у ветру ) станала добитник на наградата НИН, главната книжевна награда на Србија.[3]

Гроздана Олујиќ е автор на неколку популарни книги за деца и млади. Збирката бајки „Волшебната метла“ е објавена во СССР во 1985 година во 100.000 примероци.[се бара извор]

Олујиќ превела и голем број дела на српски; преведувала од полски бајки за јужниот ветер од Данута Цирлиќ-Страшињска и делата на Саул Белоу, Амрита Притам, Вилијам Кенеди, Арнолд Вескер, Јукио Мишима и други.  Таа почина на 16 март 2019 година во Белград.

Израелскиот критичар и есеист Дина Катан Бен-Цион, говорејќи за романот Глас на ветрот, рече дека „Само српската литература ја има својата стогодишна осаменост “.[4][5]

Олујиќ е позната и по нејзините есеи, вклучувајќи дела за Кафка, Томас Волф, Марсел Пруст, Вирџинија Вулф и Поетика на бајките.[6]

Таа била одликувана со Орден на Данеброг,[7] стана почесен граѓанин на Осло и освоила бројни награди, вклучувајќи ја наградата НИН, Светскиот конгрес за уметност и култура за најдобра модерна бајка во 1994 година,[8] Награда Андриќ, награда за детски игри Змај [9] и наградата Бора Станковиќ.

  • Излет у небо, 1957 година.
  • Гласам за љубав, 1962 г.
  • Не буди заспале псе, 1964 година.
  • Дивље семе, 1967 г.
  • Седефна ружа и друга бајке, 1979 г.
  • Небеска река и други бајке, 1984 г.
  • Африка љубичице, 1984 г.
  • Звездане луталице, 1987 година.
  • Дечак и принцеза, 1990 година.
  • Принц облака, 1990 година.
  • Златни тањир и други бајке, 1998 г.
  • Месечев свет, 1998 г.
  • Светлосна врата, 2002 година.
  • Камен кој е летео и друг бајке, 2002 година.
  • Снежни свети и други бајки, 2004 година.
  • Jastuk koji je pamtio snove i druge, 2007 година.
  • Гласови во ветер, 2009 г.
  • Преживувања до сутра, 2017 година.
  • Bili su deca kao i ti, 2017 година.
  1. „Čudna devojka“. www.filmovi.com. Архивирано од изворникот на 2011-12-29. Посетено на 2018-11-02.
  2. „Гроздана Олујић“. Гоцини радозналци (српски). 2012-07-29. Посетено на 2019-03-14.
  3. „GROZDANI OLUJIĆ NINOVA NAGRADA“. City Magazine - Besplatni magazin za urbani životni stil (српски). Архивирано од изворникот на 2019-01-03. Посетено на 2018-11-02.
  4. „Des voix dans le vent“. Gaia (француски). 2013-10-11. Посетено на 2018-11-02.
  5. Radmima Gorup. Grozdana Olujic, Glasovi u vetru. Journal of the North American Society for Serbian Studies, 2009, vol.23, No.1
  6. „Grozdana Olujić - Poetika Bajke“ (PDF).
  7. „Политика Online“. www.politika.rs. Посетено на 2018-11-02.
  8. „Vreme - NIN-ova nagrada Grozdani Olujuć“. www.vreme.com. Архивирано од изворникот на 2019-01-03. Посетено на 2018-11-02.
  9. „Zmajeve decje igre“. 2012-05-11. Архивирано од изворникот на 2012-05-11. Посетено на 2018-11-02.

https://www.biografija.org/knjizevnost/grozdana-olujic/