Зана | |
|---|---|
| Потекло | Белград |
| Жанр(ови) | поп, рок, њу вејв |
| Години на активност | 1979-денес |
| Продукциска куќа/ќи | Југотон, ПГП РТБ, Дискотон, ПГП РТС |
Зана — српска поп-рок и њу вејв група од Белград, успешна во 1980-тите во поранешна Југославија . Денес, групата ја сочинуваат пејачката Јелена Живановиќ и клавијатуристот Зоран Живановиќ .[1]
Клавијатуристот Зоран Живановиќ и гитаристот Радован Јовиќевиќ ја започнале својата заедничка работа во 1976 година. година како дел од средношколските групи, кога свиреле под името „Султан“ на игранки во основното училиште Свети Сава. Радован ја довел својата девојка Зана Нимани и таа за прв пат настапила со нив. Набрзо закажале термин за снимање во студиото VI Радио Белград и таму ја запознале Марина Туцаковиќ. Марина се заинтересирала за групата и набрзо станала не само нивен текстописец, туку и постојан член.[2]
Под името Зана работат од 1979 година. Покрај горенаведените, групата ја сочинуваат гитаристот Игор Јовановиќ, басистот Богдан Драговиќ и тапанарот Александар Иванов. Откако биле одбиени од ПГП РТБ, на почетокот на есента 1980 година, го издале својот прв сингл за Југотон со песната „Наставнице“, која брзо станала хит. На плочата гостува детскиот хор, а со нив повремено работи и саксофонистот и алтернативен музичар Пол Пињон. Тие за првпат биле претставени пред белградската публика во ноември 1980 година во салата „Пионир“, каде што настапиле како воведен чин на Генерација 5. На следниот сингл се појавуваат песните „Мој деда“ и „Пепито панталоне“.
Од Југотон Зана бара неограничено студиско време за снимање на албумот Деби. Откако ги одбиле, преминале во ПГП РТБ за што во мај 1981 г. објавиле сингл со темата „Лето“. Бидејќи и тој сингл добро поминал на пазарот, Југотон се согласува со нивните услови и тие работат на албумот „Лоше вести уз реге за пивску флашу“ во студио VI. Снимател е Раде Ерцеговац, а автори и продуценти се Радован, Зоран и Марина. Инаку, од тој период Зоран Живановиќ се потпишува само како Кикамац. Дебитантското ЛП е добро прифатено и ги вклучува песните „Јутро ме потсећа на то“, „Он“, „Мишеви бели целу ноћ“ и „Лоше вести“ (со изменет текст затоа што го забраниле оригиналот во Југотон). Го промовираат албумот со солистички концерт во Дадово, настапуваат на хуманитарен концерт во Сараево, како предгрупа на Бијело дугме, декемвриската турнеја низ Србија е прекината со заминувањето на Александар Иванов во војска, го заменил Павле Николиќ.
Групата постигнала популарност низ цела поранешна Југославија со вториот албум „Додирни ми колена“ кој го објавиле за Југотон во 1982 г. Со овој албум групата се префрлила на поп звук. Сепак, одредени траги од нивната претходна фаза биле видливи и на оваа плоча. Албумот е снимен во Торсби, Шведска, помеѓу 20 мај и 25 јуни 1982 година, а поставата ја сочинувале: пејачката Зана Нимани, клавијатуристот Зоран Живановиќ, гитаристите Радован Јовиќевиќ и Игор Јовановиќ, басистот и придружен вокал, Богдан Драмров.[3]
Во 1983 година, го издале нивниот трет албум „Натраг на воз“, кој ги вклучувал песните „Младићу мој“ и баладата „Јабуке и вино“, дует помеѓу Зана Нимани и тогашниот член на Бијело дугме Жељко Бебек.
Зана Нимани во 1985 година ја напуштила групата и започнала успешна соло кариера. Во 1986 година го издала соло албумот „Ноћас певам само теби““.
Во 1984 г. Зана Нимани се приклучила на групата Wild Angels. Резултатот од таа соработка е макси-сингл наречен „Тотални контакт“, објавен од ПГП РТБ.[4]
И покрај заминувањето на Зана, групата продолжила да работи под истото име со новата пејачка, Наташа Гајовиќ (1985—1988), која пеела на албумите „Црвене лале“ (ПГП РТБ 1985), „Откинимо ноћас заједно“ (ПГП РТБ 1987 г. ) и „Влак“ (Дискотон 1987) со гости како Младен Војичиќ Тифа и Лаза Ристовски од Бијело дугме. Со доаѓањето на новиот пејач, групата го променила својот стил кон покомерцијална поп музика. Од овој период се издвојуваат песните „Вејте нови“ и „Оженићес се ти“. Наташа Живковиќ (1989-1990) ја заменила Гајовиќ и пеела на албумот „Миш“ (Дискотон, 1989). Покрај Живковиќ, на групата ѝ се приклучиле и Саша Ал Хамед (тапанар екс Дивљи Анѓели) и Зоран Јакшиќ (басист). Албумот го вклучувал хитот „Рукују се, рукују“. Гостин на овој албум била српската поп-фолк, а подоцна и турбо фолк ѕвезда Драгана Мирковиќ.
Сегашната пејачка Јелена Галониќ ѝ се приклучила на групата во 1990 година. Со неа групата ги објавила следните албуми: „Нисам, нисам“ (1991), „Тражим“ ( ПГП РТС 1993), „Заноманија“ (ПГП РТС 1997), „Пријатели " (ПГП РТС 1999), "21" (City Records 2001).
Основачот на групата, Радован Јовиќевиќ, ја напуштил групата во 1999 година и се преселил во САД. Групата во 2006 година го издала албумот „Као некад“ кој вклучувал ремикси на постарите хитови „Додирни ми колена“ и „Вејте снегови“.