Заовинско Езеро | |
---|---|
Заовинско Езеро поглед од браната | |
Главни приливи | Коњска Река, Бел Рзав |
Главни истеци | Бел Рзав |
Сливни земји | Србија |
Најг. должина | 4.1 км |
Површина | 4,30 км2 |
Најг. длабочина | 110 м |
Заовинско Езеро се наоѓа на планината Тара кај местото Заовине и е вештачко по потекло. Создадено е во периодот од 1975 година до 1983 година, кога текот на Бел Рзав бил преграден од брани во близина на врвот Кик (958 мнв). На највисокиот водостој, површината на езерото е на надморска височина од 881,5 m. Најголемата длабочина е околу 110 m.
Езерото е дополнето со два потоци Коњска река и Бел Рзав.
Езерото е акумулација на реверзибилната хидроцентрала „Бајина Башта“ во Перуќац, со која е поврзано со вертикален цевковод. Во случај на низок водостој на реката Дрина, езерото се испразнува и се стартуваат турбините на хидроцентралата, додека во случај на вишок вода и поплави, водата се испумпува вертикално во Заовинско Езеро. Поради тоа нивото на езерото многу осцилира. Има и четири помали езера од кои преку систем на поврзани садови може да се излее вода во големо езеро. Едно од тие езера е и езерото Спајиќ кое се наоѓа од другата страна на браната.[1]
Водата е многу чиста и со мала преработка во пречистителни станици се користи за пиење.
Езерото се користи и за одгледување пастрмка.
Во лето има капачи на неуредените плажи.
Во близина на пополнетата брана се наоѓа местото каде Јосиф Панчиќ ја открил Панчиќевата оморика, како и средновековната тврдина Град.
Околу 50% од флората на целата планина Тара е забележана во Заовине, односно околу 15% од флората на Србија. На ова подрачје досега се идентификувани околу 600 растителни видови.