Ирина Винер

Ирина Александровна Винер ( руски: Ирина Александровна Винер; родена на 30 јули 1948 година), е руски тренер по ритмичка гимнастика родена во Узбекистан. Таа е главен тренер на руската репрезентација, претседател на Руската федерација за ритмичка гимнастика и поранешен потпретседател на Техничкиот комитет за ритмичка гимнастика на Меѓународната гимнастичка федерација.

Во 2015 година, Винер била наградена со Олимписки орден како признание за нејзините извонредни достигнувања во глобалниот спорт, со што Винер станала првиот тренер по гимнастика во историјата што ја добил наградата. Томас Бах, претседателот на Меѓународниот олимписки комитет, лично ѝ го предал ѓерданот и и ја доделил наградата.[1]

Винер е една од најуспешните тренери по гимнастика на сите времиња. Нејзините ученици вклучуваат пет од последните шест олимписки шампиони во севкупна трка: Маргарита Мамун (2016), Евгенија Канаева (2008, 2012), Алина Кабаева (2004) и Јулија Барсукова. (2000).[2]

Била во брак со бизнис магнатот Алишер Усманов, поранешен најбогат човек во Русија, кој има нето богатство од повеќе од 20 милијарди долари.[3]

Младост и личен живот

[уреди | уреди извор]

Винер е родена во Самарканд, Узбечка СС Република, Советски Сојуз. Нејзиниот татко, Александар, бил народен сликар на Узбекистан. Нејзината мајка Зоја била докторка. Винер е Еврејка,[4] и во интервју дадено за рускиот магазин Хелоу (анг: Hello!) во нејзиниот дом, таа кажала дека чита за Кабала, иако не зборува хебрејски.[5] Меѓу нејзините многубројни државни награди, таа ја добила наградата „Жива легенда“ од Федерацијата на еврејските заедници на Русија во 2007 година.[6]

До 2022 година, Винер била во брак со рускиот тајкун Алишер Усманов, кој исто така е роден во Советски Узбекистан и е муслиман.[7] Таа и Усманов првично се запознале во нивната младост во спортска сала во Ташкент, каде што тој се занимавал со мечување. Тие повторно се поврзале многу години подоцна во Москва.[2] Таа од првиот брак има син Антон, кој е роден во 1973 година, а подоцна Усманов го посвоил.[8] Антон е инвеститор во недвижнини.[9]

Кариера

[уреди | уреди извор]
Винер со ритмичките гимнастичарки Јана Луконина, Дарија Дмитриева, Евгенија Канаева, поранешниот претседател Дмитри Медведев, Дарија Кондакова и тренерот на РГ Ана Шумилова

Како млада девојка Винер сакала да се занимава со балет, но била обесхрабрена, па почнала да се занимава со гимнастика на 11-годишна возраст.[2] Винер била трикратен шампион на Узбечката ССР и дипломирала на Узбечкиот државен институт за физичка култура. Работела како тренер на националниот тим по ритмичка гимнастика во Ташкент, а под нејзино покровителство Венера Зарипова станала нејзината прва успешна гимнастичарка. Во 1990 година, Винер накратко се преселила во Велика Британија како тренер на британската репрезентација.[10]

Потоа Ирина се преселила во Москва и почнала да работи за Московската градска спортска асоцијација (МЦСА). Од 1992 година, Ирина Винер била главен тренер на Олимпискиот центар за обука. Таа станала главен тренер на Руската репрезентација во 2001 година и претседател на Руската федерација за ритмичка гимнастика во 2008 година [11]

Во 2015 година, Винер била наградена со Олимписки орден како признание за нејзините извонредни достигнувања во глобалниот спорт, со што Винер станала првиот тренер по гимнастика што ја добил наградата. Томас Бах, претседателот на Меѓународниот олимписки комитет лично и го предал ѓерданот и и ја доделил наградата.[1][12]

На 6 февруари 2016 година, Винер била избрана за член на Врховниот совет на партијата Единствена Русија.

Винер била прикажана во документарниот филм „Преку границата“ од 2017 година, кој го опфатил нејзиниот тренинг на Маргарита Мамун во пресрет на Олимпијадата во 2016 година. Филмот ги прикажува нејзините контроверзни методи на обука, вклучително и постојана вербална злоупотреба, со изјави и навреди упатени кон Мамун.[13][14]

Во интервјуто кое таа го дала за руски Хелоу! списание во нејзиниот дом, таа кажала дека нејзините ученици ги почитуваат иконите со миро пред секој натпревар.[15] Бидејќи таа зборувала за читање кабала во истото интервју, некои сајтови за гимнастика кои ја преведувале статијата на англиски, претпоставувале дека таа се однесува на иконите на кабалата,[16] но ова е најверојатно погрешна претпоставка, бидејќи иконите со миро долго време се поврзуваат со православието, [17] додека кабалата е форма на еврејски мистицизам, а јудаизмот целосно забранува употреба на икони.

Откако израелската гимнастичарка Линој Ашрам ја победила Русинката Дина Аверина на Летните олимписки игри 2020 во Токио во севкупна индивидуална конкуренција, Винер ја нападнала Ашрам, судиите, како и пошироката гимнастичка заедница, обвинувајќи ги за пристрасност кон Русија и велејќи дека „Дина е вистинскиот шампион“.[18][19][20] На следното сеопфатно групно натпреварување на истата Олимпијада, рускиот тим загубил од бугарскиот тим, а Винер како одговор уште еднаш инсинуирала антируски заговор во судењето, велејќи: „сите совршено разбраа дека ова мораше да се случи, дека хегемонијата на Русија мораше да се запре“. Три месеци подоцна, било објавено дека Винер потпишала со тренерот на израелскиот тим за ритмичка гимнастика во Токио, Ира Вигдорчик, за да стане нов тренер на рускиот тим за ритмичка гимнастика.[21][22][23]

Контроверзи

[уреди | уреди извор]

На 9 мај 2022 година, за време на руската инвазија на Украина, Винер била санкционирана од Латвија, вклучена во списокот на непожелни лица на земјата и и бил забранет влез во земјата.[24][25] На 19 октомври 2022 година, таа била санкционирана од Украина како член на Врховниот совет на партијата Единствена Русија.[26][27]

Во 2023 година, Винер предложила формирање алтернативни Олимписки игри и ги поканила земјите од БРИКС и Шангајската организација за соработка да учествуваат на нив, по веста дека западните земји се противат на вклучувањето на Русија во Летните олимписки игри во 2024 година поради нејзината инвазија на Украина.[28]

Винер била санкционирана од Меѓународната гимнастичка федерација (ФИГ) на 6 март 2023 година за нејзиното однесување и изјави на Летните олимписки игри 2020 година. Дисциплинската комисија донела одлука на Винер да и биде забрането да присуствува на меѓународни натпревари во следните две години.[29] На 22 ноември 2023 година, Апелациониот трибунал на ГЕФ ја потврдил двегодишната санкција на г-ѓа Винер, го појаснила нејзиниот опсег и време, и ја прогласила Федерацијата за уметничка гимнастика на Русија одговорна за дејствијата на Руската федерација за ритмичка гимнастика и нејзините членови. Страните имале право на жалба на одлуката до Судот за спортска арбитража во Лозана, Швајцарија во рок од 21 ден од известувањето за одлуката.[4]

Истакнати ученици

[уреди | уреди извор]
Винер со претседателот Владимир Путин во мај 2015 година

Винер тренирала многу руски олимписки/европски/светски победници на медали,[3] вклучувајќи:

Индивидуални ритмички гимнастичари:

  • Евгенија Канаева (родена 1990 година) (2 златни на Олимписките игри 2012 и 2008 година, 17 златни на светско, 13 златни на европските, 4 златни на светските игри, повеќе медали на Светскиот куп)
  • Алина Кабаева (р. 1983) (1 злато на Олимпијадата 2004 и бронза на Олимпијадата 2000 година, 9 златни на светско, 15 златни на европските, 5 златни на Светскиот куп) [30]
  • Маргарита Мамун (р. 1995) (1 злато на Олимпијадата 2016, 7 златни на светско, 4 златни во европско, 4 златни во финалето на Светското првенство)
  • Јулија Барсукова (р. 1978) (1 злато на Олимпијадата 2000 година, 1 злато на светско, 3 злато на европско, 1 злато на Светското првенство) [31]
  • Дина Аверина (р. 1998) (1 сребро на Олимпијадата 2020 година, 13 златни на светови, 10 златни во Европејците).
  • Јана Кудрјавцева (р. 1997) (1 сребро на Олимпијадата 2016 година, 13 златни на светско, 8 златни на европските, 5 златни во финалето на Светскиот куп, 4 златни на Европските игри) [32]
  • Ирина Чачина (р. 1982) (1 сребро на Олимпијадата 2004 година, 3 златни на светско, 6 златни на европските, 4 златни на светските игри, 2 златни на Светскиот куп) [33]
  • Дарија Дмитриева (р. 1993) (1 сребро на Олимпијадата 2012 година, 4 златни на светско, 1 злато на европско, 1 злато на Универзијада )
  • Јанина Батиршина (р. 1979) (1 сребро на Олимпијадата 1996 година, 5 златни во светот, 5 златни на европските) [34]
  • Дарија Кондакова (р. 1991) (4 златни во светот, 3 златни на европски)
  • Олга Капранова (р. 1987) (10 златни светски, 5 златни на европски, 2 златни на светски игри)
  • Вера Сесина (р. 1986) (6 златни на светско, 6 златни на европски, 1 злато на Светски игри, 4 златни на Светски купови) [35]
  • Арина Аверина (р. 1998) (4 златни во светови, 9 златни во Европејци).
  • Амина Зарипова (р. 1976) (5 златни во светот, 5 златни кај Европејците)
  • Александра Солдатова (р. 1998) (4 златни во светот, 3 златни кај Европејците)
  • Наталија Липковскаја (р. 1979) (3 злато во светот, 1 злато во Европејците).
  • Љасан Утиашева (р. 1985) (2 златни кај Европејците).
  • Зарина Гизикова (р. 1985) (2 златни во Европејците).
  • Александра Меркулова (р. 1995) (1 злато на младинските олимписки игри 2010 година).
  • Олга Белова (р. 1983) (1 злато во светски и европски тим).
  • Јулија Рослијакова (р. 1975) повеќекратна светски и европски екипна медалистка.
  • Вера Шаталина (р. 1966) - поранешна советска ритмичка гимнастичарка и почесен мајстор на спортот тренер на Русија во ритмичка гимнастика.
  • Венера Зарипова (р. 1966) - пионерска студентка, повеќекратна советска шампионка и се натпреварувала на светските првенства.

Значајни групни ритмички гимнастичари:

Таа, исто така, ја тренирала руската група која го освоила златото на Летните олимписки игри во 2012 година ( Ксенија Дудкина, Улијана Донскова, Анастасија Близнјук, Алина Макаренко, Анастасија Назаренко, Каролина Севастјанова )

Советник/координатор за руска група:

Сребрени медалисти од групата Летни олимписки игри 2020 година ( Анастасија Близнјук, Анастасија Максимова, Анџелина Шкатова, Анастасија Татарева, Алиса Тишченко )

Освојувачи на златни медали од групата Летни олимписки игри 2016 година ( Марија Толкачева, Анастасија Татарева, Анастасија Максимова, Анастасија Близњук, Вера Бирјукова )

Освојувачи на златни медали од групата Летни олимписки игри 2008 година ( Маргарита Алијчук, Ана Гавриленко, Татјана Горбунова, Елена Пошевина, Дарија Шкурихина, Наталија Зуева )

Освојувачи на златни медали од групата Летни олимписки игри 2004 година ( Олесија Белугина, Олга Глацких, Татјана Курбакова, Наталија Лаврова, Јелена Пошевина, Елена Мурзина )

Освојувачи на златни медали од групата Летни олимписки игри 2000 година ( Ирина Белова, Јелена Чаламова, Наталија Лаврова, Марија Нетесова, Вјера Шиманскаја, Ирина Зилбер )

Бронзени медалисти од групата Летни олимписки игри 1996 година ( Евгенија Бочкариова, Ирина Џјуба, Јулија Иванова, Јелена Кривошеј, Олга Штиренко, Анџелина Јушкова )

Меѓународни гимнастичари

[уреди | уреди извор]
  • Алија Јусупова (р. 1984) – Казахстан
  • Алија Гарајева (р. 1988) – Азербејџан
  • Ана Аљабиева (р. 1993) – Казахстан
  • Улјана Трофимова (р. 1990) – Узбекистан
  • Сон Јеон-јае (р. 1994) – Јужна Кореја
  • Сумире Кита (р. 2001) – Јапонија
  • Кахо Минагава (р. 1997) – Јапонија
  • Сакура Хајакава (р. 1997) – Јапонија
  • Елизавета Назаренкова (р. 1995) – Узбекистан
  • Емили Ливингстон (р. 1983) – Канада 
  • Динара Гиматова (р. 1986) – Азербејџан
  • Варвара Филиу (р. 1994) – Грција
  • Шин Со-џи (р. 1991) – Јужна Кореја
  • Деби Саутвик (р. 1976) – Обединето Кралство

Раководител на познати руски тренери за ритмичка гимнастичарка

[уреди | уреди извор]

Иако Винер е шеф на Руската национална федерација за ритмичка гимнастика, руските гимнастичари имаат свои лични тренери и тренери кои ги надгледуваат нивните секојдневни тренинзи и натпревари. Значајни руски тренери за ритмичка гимнастичарка вклучуваат:

  • Вера Штелбаумс (р. 1937)
  • Ана Шумилова (р. 1980 г.)
  • Вера Шаталина (р. 1966)
  • Олга Бујанова (р. 1954)
  • Елена Карпушенко (р. 1961 г.)
  • Лајасан Савицкаја (р. 1972)
  • Амина Зарипова (р. 1976)
  • Ирина Зеновка (р. 1972)
  • Оксана Скалдина (р. 1972)
  • Дарија Кондакова (р. 1991 г.)
  • Елена Нефедова (р. 1974)

Награди

[уреди | уреди извор]
  • Во изданието за 2020 година на националната спортска награда Гордост на Русија, во номинацијата за тренер на годината [36]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Thomas Bach, President of IOC handed Irina Viner the awarded of the Olympic Order“. Stadium.ru. Посетено на July 19, 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 „Непобедимая Ирина Винер отмечает юбилей“. Vesti (руски). July 30, 2013. Посетено на January 5, 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 „Powerful people: Alisher Usmanov“. Forbes. Посетено на January 5, 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 „YIVO | Sport: Jews in Sport in the USSR“. yivoencyclopedia.org.
  5. ↑ Sabina Dadashova (January 13, 2014). „Ирина Винер о спорте, любви и мудрости“ (руски). HELLO! Magazine. Посетено на January 5, 2015.
  6. ↑ „Ирина Винер и Леонид Рошаль получили премию "Человек года"“. Lenta (руски). December 10, 2007. Посетено на January 5, 2015.
  7. ↑ Anita Raghavan. „The Hard Man of Russia“. Forbes. Посетено на 14 October 2013.
  8. ↑ „Антон Винер“. Kommersant (руски). March 26, 2013. Посетено на January 5, 2015.
  9. ↑ News, Jewish Business (23 September 2015). „Why Russia's rhythmic gymnasts are always on top? Ask Irina Viner…“ (англиски). Посетено на 2022-01-29.
  10. ↑ Keith Elliott (January 15, 1993). „Gymnastics: Rhythmic section seeking high notes“. The Independent. Посетено на January 5, 2015.
  11. ↑ „Russian culture“. August 15, 2013.
  12. ↑ „Irina Viner-Usmanova: Thomas Bach awarded the entire artistic gymnastics“. vestnikkavkaza. Архивирано од изворникот на 2023-04-25. Посетено на July 19, 2015.
  13. ↑ Lodge, Guy (November 23, 2017). „Film Review: 'Over the Limit'“.
  14. ↑ Catsoulis, Jeannette (October 11, 2018). „Review: A Russian Gymnast Goes 'Over the Limit' (Published 2018)“. The New York Times.
  15. ↑ „Ирина Винер о спорте, любви и мудрости“. HELLO! Russia (руски). 2013-12-16. Посетено на 2022-01-29.
  16. ↑ rhythmicgymnasticsinfo (2014-01-13). „Irina Viner-Usmanova Interview for HELLO! Magazine“. Rhythmic Gymnastics Info (англиски). Посетено на 2022-01-29.
  17. ↑ „"myrrh-streaming" icons“. ICONS AND THEIR INTERPRETATION (англиски). 20 March 2014. Посетено на 2022-01-29.
  18. ↑ „"Нас нельзя изнасиловать. Нас можно только убить». Ирина Винер-Усманова высказалась за кадром интервью для «Матч ТВ"“. 12 August 2021.
  19. ↑ „Судьи 6 минут решали, как сделать так, чтобы выиграла Ашрам! Интервью Ирины Винер-Усмановой“. YouTube. Архивирано од изворникот на 2021-12-21.
  20. ↑ „"Все на Матч!": подробное интервью Ирины Винер-Усмановой“. 11 August 2021. Архивирано од изворникот на 19 August 2021. Посетено на 19 August 2021.
  21. ↑ „Former Israeli gymnastics team Ira Vigdorchik coach to train Russian team“. Israel National News (англиски). 30 November 2021. Посетено на 2022-01-29.
  22. ↑ www.israelhayom.com https://www.israelhayom.com/2021/11/30/former-israeli-national-gymnastics-coach-to-train-russian-team/. Посетено на 2022-01-29. Отсутно или празно |title= (help)
  23. ↑ „Viner-Usmanova explained the arrival of the ex-trainer of Israelis to the Russian national team – GENERICO.ru“ (англиски). 29 November 2021. Посетено на 2022-01-29.
  24. ↑ „Усманов отозвал свой иск о разводе с Винер. Ранее миллиардер попал под санкции США и ЕС, Винер ограничения не коснулись“ [Usmanov withdrew his lawsuit for divorce from Wiener. Previously, the billionaire came under US and EU sanctions, but Viner was not affected by the restrictions]. The Insider (руски). Архивирано од изворникот на 2023-08-01. Посетено на 2023-08-01.
  25. ↑ „Петросяну, Винокуру и Киркорову запретили въезжать в Латвию“ [Petrosyan, Vinokur and Kirkorov were banned from entering Latvia]. Bublik (руски). Посетено на 2023-08-01.
  26. ↑ „ВИНЕР-УСМАНОВА Ирина Александровна - биография, досье, активы“ [VINER-USMANOVA Irina Aleksandrovna - biography, dossier, assets]. Война и санкции (руски). Архивирано од изворникот на 2023-08-01. Посетено на 2023-08-01.
  27. ↑ „Винер-Усманова Ирина Александровна, Правительство России, член совета по развитию физической культуры и массового спорта при правительстве“ [Viner-Usmanova Irina Aleksandrovna, Government of Russia, member of the Council for the Development of Physical Culture and Mass Sports under the Government]. Rupep (руски). Архивирано од изворникот на 2023-08-01. Посетено на 2023-08-01.
  28. ↑ Ирина Винер: Мы можем составить конкуренцию Олимпийским играм, собрав страны ШОС и БРИКС
  29. ↑ Международная федерация гимнастики отстранила Ирину Винер на два года из-за ее поведения после Олимпиады в Токио
  30. ↑ As stated in her record at FIG
  31. ↑ As stated in her record at FIG
  32. ↑ As stated in her record at FIG
  33. ↑ As stated in her record at FIG
  34. ↑ As stated in her record at FIG
  35. ↑ As stated in her record at FIG
  36. ↑ В России вручили награды номинантам Национальной спортивной премии. Спортсменами года стали Кулижников и Сидорова