Канцелариски хумор, исто така често наречен хумор на работно место е хумор на работното место, особено во канцеларија. Тоа е предмет што добива значително внимание од студенти на индустриска и организациска психологија и на социологијата на работа, како и од популарната култура .
Хуморот е неизбежен дел од социјалното опкружување на работата и се тврди дека е потенцијална алатка за подобрување на задоволството на работникот и организациските резултати. Студиите сугерираат дека хуморот може да ја зголеми кохезивноста, креативноста, мотивацијата и издржливоста на работникот за време на непријатности.[1][2]
Од друга страна, хуморот на работното место (особено негативниот хумор) исто така може да биде злоупотребен за зајакнување на фанатизам, оцрнување на малцинствата, создавање атмосфера на физичко или сексуално вознемирување или како алатка за управување за зајакнување на управувачкиот авторитет.
Несоодветен хумор на работното место може да се смета како „доказ во случаи на сексуално вознемирување, дискриминација и непријателско работно опкружување“.[3] Тоа може да доведе до сериозни последици што е случајот на Крул, каде што народниот правобранител на округот Кинг, Вашингтон бил отпуштен затоа што му испратил копија од брошурата од 1894 година Упатства и совети за младата невеста на неговиот помошник кој наскоро ќе се женел,[4] или кога корпорацијата Шеврон требала да плати повеќе од 2 милиони долари како порамнување со четворица вработени кога на работното место меѓусебно си испраќале меил на тема „25 причини зошто пивото е подобро од жените“.
Канцеларискиот хумор често е во фокус во стрипчиња (Дилберт, Гаус Електроникс, Помошно биро, Кориснички настроено, Социјално предизвикуваните), филмови (Канцелариски простор, Главна канцеларија), ТВ серии Питеровиот принцип, Канцеларијата, Дилберт) и современата уметност (како во делата на Мајк Кели[5]).