Карневал во Бенш

Карневалот во Бенш (француски: Carnaval de Binche) е годишен фестивал кој се одржува во Бенш, Ено, Белгија, во недела, понеделник и вторник пред пепелната среда.^[1]

Историјата на карневалот датира приближно од 14 век,^[2] и денес е еден од најпознатите од неколкуте што се одржуваат истовремено во Валонија, Белгија. Изведувачите носат костими во националните бои, црвена, црна и жолта. За време на парадата фрлаат портокали кон толпата.^[2][3][4]

Од 2003 година, настанот е признат како ремек-дело на усното и нематеријалното наследство на човештвото од страна на УНЕСКО, ^[3] и исто така е наведено како нематеријално наследство на француската заедница во Белгија.^[5]

Градот Бенш

Првите пишани записи за карневалот во Бенш датираат од 1394 година, а тогашните свечености одговараат на почетокот на Великиот пост (40-те дена помеѓу среда и Велигден).^[2]

Носењето маска било забрането за време на режимот на Наполеон, па некои од најважните учесници на карневалот денес, се појавиле за првпат во текстовите во 1795 година како маскирани ликови кои се бунтувале.^[6]

Прослави

Настаните поврзани со карневалот започнуваат до седум недели пред примарните прослави. Уличните изведби и јавните прикази традиционално се случувале во неделите што се приближуваат до средата пред Велигден, кои се состојат од пропишани музички дела, танцување и марширање. Голем број жители на Бенш ја поминувале неделата во костими.^[2]

Жил

Централниот дел на постапките на карневалот се изведувачи слични на кловнови познати како Жил. Појавувајќи се, во најголем дел, на Велики вторник (или Марди Гра), ^[7] Жиловите се карактеризираат со нивниот живописен фустан, восочни маски и дрвени обувки.^[1] Имаат бројка до 1.000 во секое време, се на возраст од 3 до 60 години и вообичаено се мажи. Честа да се биде Жил на карневалот е нешто кон што се стремат локалните луѓе.^[1]

Од зори на утрото на последниот ден на карневалот, Жил се појавувал во центарот на Бенш, за да танцува на звукот на тапаните и да ги избрка злите духови со стапови.^[3] Подоцна во текот на денот, тие носеле големи капи украсени со пердуви од ној, чие изнајмување може да чини повеќе од 300 американски долари, ^[8] и маршираат низ градот со корпи со портокали. Овие портокали се фрлаат на,^[2]а понекогаш и на ^{[3] [4]} членовите на толпата собрани да ја гледаат поворката. ^[9] Енергичноста и долговечноста на настанот со фрлање портокали во минатото предизвикаа штета на имотот - некои жители избирале да ги запечатат прозорците за да го спречат тоа. ^[4] Портокалите се сметаат за среќа бидејќи се подарок од Жил и навреда е да се фрлат назад.

• 
  Капа со пердуви од ној на Велики вторник
• 
  Учесниците со маски одат кон главниот плоштад
• 
  Млад учесник носи корпа со портокали

Наводи

1. Spencer, p.16
2. Dunford, p.296
3. Logan p.223
4. Pateman, p.116
5. „Le patrimoine culturel vivant en Fédération Wallonie-Bruxelles“. www.odwb.be (англиски). Посетено на 2023-07-22.
6. Pierre Stéphany, La Belgique en cent coups d'œil (in French), Lannoo, 2006, p. 37
7. Spencer, p.17
8. Harris, p.179
9. As Logan (2007) and Pateman (2006) note, the tradition of throwing oranges at members of the crowd is done in good spirit and not out of aggression, and to be hit was traditionally considered something to be proud of.

Библиографија

• Spicer, Dorothy Gladys (2008). Festivals of Western Europe. BiblioBazaar, LLC. ISBN 978-1-4375-2015-6.
• Logan, Leanne; Geert Cole (2007). Belgium & Luxembourg. Lonely Planet. ISBN 978-1-74104-237-5.
• Dunford, Martin; Phil Lee; Michael Jackson; Gavin Thomas (2002). The Rough Guide to Belgium & Luxembourg. Rough Guides. ISBN 1-85828-871-1.
• Harris, Max (2003). Carnival and Other Christian Festivals. University of Texas Press. ISBN 0-292-70191-8.
• Pateman, Robert; Mark Elliott (2006). Belgium. Marshall Cavendish. ISBN 0-7614-2059-2.

Надворешни врски

„Карневал во Бенш“ на Ризницата ^?

• BrusselsLife: Карневалот Бенш
• Официјална страница на карневалот во Бенш Архивирано на {{{2}}}. (на англиски, француски, and холандски)