Косезе | |
---|---|
Држава | ![]() |
Традиционален регион | Горењска |
Статистички региони | Средна Словенија |
Општина | Љубљана |
Надм. вис.[1] | 308 м |
Косезе (германски: Koßes; Косез[2]) ― поранешна независна населба во северозападниот дел на главниот град Љубљана во средна Словенија. Косезе е дел од традиционалниот регион Горењска и сега е вклучен со остатокот од Општината во Среднословенечкиот статистички регион.[3]
Косезе стои на глинена почва зад чакалната тераса на Сава. Косешкото Езерце во селото е поранешна глинена јама.[4] која ги снабдувала туланите управувани од страна на Густав Тонис (1814–1886) и подоцна била поплавена од стопанското друштво Агрострој за испитување на пумпи за наводнување.[5] Ливади и шуми лежат југозападно од Косезе.
Косезе бил споменат во 1414 година како Едлинген (германски: Edlingen; напишан и како Edling во 1428 година и zu Kasess (цу Казес) во 1499 година). Името првично е акузативен множински демоним од заедничката именка *косез, што се однесува на помалото словенско благородништво.[6] Населбата порано била позната како Козес на германски [2]
На пописот од 1900 година, Косезе имало 257 жители кои живееле во 34 куќи.[7] До 1931 година, населението се зголемило на 680 жители во 97 куќи. Косезе бил припоен кон Љубљана во 1935 година, завршувајќи го неговото постоење како независна населба.[8]
Во Косезе има две цркви. Постарата градба, првично посветена на Света Марина, е една од најстарите цркви во непосредна близина на Љубљана[9] и датира од најмалку 14 век[1][10] и на надворешноста има фрески кои датираат од првата половина на 15 век.[9] На црквата во 1708 година била додадена камбанарија, а градбата била тешко оштетена во земјотресот во Љубљана во 1895 година.[10] Црквата била поправена помеѓу 1907 и 1908 година.[1][10] Љубљана-Косезе станала парохија во 1961 година, кога била одвоена од парохијата Шентвид, и црквата подоцна била прекрстена во црква „Божествен Спас“.[11] Внатрешноста на црквата била обновена од архитектот Антон Битенц (1920–1977) околу 1973 година.[9] Средновековната црква била претесна за да ги послужи потребите на парохијата и затоа до неа била изградена поголема црква од 1972 до 1974 година.[12] Посветена на Богородица, ова била првата црква изградена во Љубљана по Втората светска војна.[13] Новата црква е дизајнирана од Антон Битенц[4][12][14] со големо витраж од Стане Крегар (1905–1973).[14]