Ламберто Ѕаули | |||
---|---|---|---|
Лични податоци | |||
Роден на | 19 јули 1971 | ||
Роден во | Рим, Италија | ||
Држава | Италија | ||
Висина | м | 1,88||
Позиција | среден ред | ||
Клупски податоци | |||
Сегашен клуб |
Јувентус Примавера (тренер) | ||
Младинска кариера | |||
Гросето | |||
Модена | |||
Кариера* | |||
Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
1988–1990 | Модена | 3 | (1) |
1990-1991 | Чентезе | 23 | (1) |
1991–1992 | Фано | 28 | (4) |
1992 | Модена | 2 | (0) |
1992-1993 | Равена | 9 | (1) |
1993-1994 | Кревалкоре | 23 | (4) |
1994-1997 | Равена | 89 | (16) |
1997-2001 | Виченца | 117 | (15) |
2001-2002 | Болоња | 27 | (6) |
2002-2005 | Палермо | 69 | (14) |
2005 | Сампдорија | 8 | (0) |
2006-2007 | Болоња | 49 | (6) |
2007-2008 | Кремонезе | 24 | (4) |
2008-2009 | Беларија Игеа | 21 | (1) |
Тренер на екипи | |||
2009–2010 | Беларија Игеа | ||
2010–2011 | Фано | ||
2012 | Реџана | ||
2013- | Реџана | ||
* Ажурирано на: 6 јануари 2011 ** Ажурирано на: 17 ноември 2010 |
Ламберто Ѕаули (роден во Рим, на 19 јули 1971) — италијански фудбалски тренер и поранешен фудбалер, играч од средниот ред, кој во моментов ја предводи екипата на Реџана.
Како играч, тој бил наречен Зидан во Серија Б[1][2][3] и принцот (на итал. il principe).[4]
Играл на позицијата плејмејкер и имал моќна фигура;.[4] бил многу интелегентен додавач и разигрувач на топката[4] и поседувал чувство за цел[4].
Заули израснал во Гросето, каде што неговиот татко работел како анестезиолог (но и поранешен играч на црвено-белите). Ламберто почнува да игра во младите категории на Гросето, но подоцна тој се сели во друг клуб во близина, Модена која го класифицира во јуниорскиот состав. Потоа пристигнува во Равена и придонесува за неговата прва промоција во Серија Б во сезоната 1995-96, а потоа ја одиграл најдобрата сезона досега за жолто-црвените во кадетското првенство во 1997. Следната сезона, тој направил скок во Серија А, во редовите на Виченца, клуб кој штотуку го освоил италијанскиот куп со Франческо Гвидолин на клупата. Во сезоната 1997-1998 играл во Купот на победниците на куповите, каде што Виченца стигнала до полуфиналето, против Челзи. По победата со еден гол во првиот натпревар, тимот е елиминиран од сините , а потоа и победници на турнирот.
Голем дел од неговата кариера е преплетен со оној на Гвидолин, со кого ќе споделат сезони на соработка и во Болоња и Палермо.
Во својата единствена сезона во Болоња, тој замалку неуспеал да се пласира со својот тим во квалификациите за Лигата на шампионите, откако Болоња влегла во серија на лоши резултати кон крајот на првенството. Сепак, Заули имал одличен придонес за освоеното солидно 7. место на крајот од сезоната, постигнувајќи 6 гола во Серија А од кој само еден не се покажал во победа за својот тим (поразот со 2-1 од шампионот Јувентус во Торино). Во следните сезони, тој го носел дресот на Палермо,[5] придонел за историско враќање на сицилијанците во Серија А и веднаш квалификација во Купот на УЕФА со освоеното 6. место во првенството. Во сезоната 2002-2003 тој бил сериозно повреден во судир со Џанлука Грасадонија од Каљари, натпреварот завршил 1-1, а фрактурата на десната нога го вади Заули надвор од акција за четири месеци.[6]
Во сезоната 2005-2006, преминал во Сампдорија, со која одиграл само половина сезона, собирајќи неколку настапи во лигата и Купот на УЕФА. Во јануари, се вратил назад во Болоња. Во 2007 направил трансфер во Кремонезе на Емилијано Мондонико, кој играл во Серија Ц1, а стигнал до плеј-офот.
На 27 август, 2008 го раскинал договорот со Кремонезе [7] и се преселил во Беларија Игеа до крајот на сезоната, кога ги оставил спортските активности.
Во текот на својата кариера тој постигнал вкупно 146 настапи и 20 гола во Серија А и 158 настапи и 28 гола во Серија Б.
Само неколку месеци откако ја завршил играчката кариера, тој стана тренер во тимот каде што тој играл како играч минатата сезона, Беларија Игеа, откаде бил отпуштен на 7 април 2010, откако освоил само 28 бода во 29 натпревари во Лега Про Секонда Дивизионе[8] По речиси една сезона во Фано тој стигнал на чело на Реџана во 2012 година, а на истото тоа место повторно се вратил на 19 март 2013.