Докузовски активно играл кошарка од 1978 до 1989 година во Југословенската лига, настапувајќи во Работнички, Готекс и Алумина. По завршувањето на играчката кариера, Докузовски застанал на младинската клупа на Работнички.
Младински тренер на Годел Работнички бил сè до 1994 година, кога ја презедол сениорската екипа на клубот. Главен тренер бил на Работнички до 2000 година, кога во меѓувреме освоил четири Првенства и еден Куп. Во јуни 2000 година, Марин го напуштил Работнички и преминал во МЗТ Аеродром 2000 како шеф на стручниот штаб.[1] За сезоната 2002/03, Докузовски потпишал едногодишен договор со Поло Трејд.[2] Во Поло Трејд останал сè до крајот на 2002,[3] и во јануари 2003 потпишал за Фершпед Работнички и ја освоил двојната титула.[4] Во Работнички бил сè до март 2004 година, кога по високиот пораз од МЗТ Аеродром 2000, тој поднесол оставка.[5]
За сезоната 2004/05, Докузовски ја започнал својата меѓународна кариера во бугарски Лукоил Академик. Во Лукоил Академик тој бил помошник тренер на Константин „Тити“ Папазов.[6] Истата таа сезона Лукоил станал првак на Бугарија.[7][8] На крајот на сезоната 2005/06, Тити Папазов бил тргнат од функцијата главен тренер, а на неговото место бил поставен Докузовски,[9] притоа освојувајќи го Првенството. Со Лукоил бил и првак и во сезоната 2006/07, но потоа тој не потпишал нов договор со „Академците“.[6]
Докузовски се вратил во Фершпед Работнички за сезоната 2007/08.[10][11] Во сезоната 2008/09 со Работнички бил првак, додека во Балканската лига станал вицепрвак.[12] На крајот на 2009 година, Докузовски го напуштил Работнички кој бил во финансиска криза сезоната 2009/10,[13] како и поради селекторските обврски.[14] Во март 2011 година, Докузовски повторно застанал како тренер на Работнички и го освоил Купот на Македонија 2011.[14][15]
На полусезоната од 2011/12, Марин се вратил во Лукоил Академик,[6][16] освојувајќи го Првенството и Купот. Таму останал година дена, кога после слабите резултати му бил врачен отказ.[17][18] Во февруари 2014 година, Докузовски потпишал за косовски Сигал Приштина.[19][20] Со Сигал Приштина го освоил косовското Првенство, Купот како и четвртото место во Балканската лига.[21]
Во 2014 година, тој повторно застанал на клупата на Работнички.[22][23] Во ноември2014 година, по прекинатиот натпревар помеѓу Работнички и МЗТ Аеродром, кога тимот на Работнички ја напуштил салата, Докузовски бил казнет од Дисциплинската комисија на Македонската кошаркарска федерација со забрана за водење на тимот во траење од шест месеци.[24][25] Во 2015, иако отсутен поради суспензијата, Работнички на чело со Марјан Србиновски како главен тренер го освоил Купот на Македонија.[26][27] Во мај 2015 година, по истекувањето на суспензијата се вратил како тренер на Работнички.[28] Докузовски во сезоната 2017/18 бил вицепрвак во Купот 2018, додека во Првенството бил првак по седми пат. Докузовски, по четврти пат, го освоил Купот на Македонија. По завршувањето на сезоната 2018/19, на Докузовски му истекол договорот со Работнички и престанал да е тренер на екипата.[29][30] Докузовски станал шеф на стручниот штаб и раководител на младинските школи на Работнички.[31]
По пауза од осум години, тој повторно бил назначен за селектор на Македонија.[32] За време на Евробаскетот 2011, Докузовски ја предводел репрезентацијата до четвртото место на турнирот.
↑„Тони Симиќ е кошаркар на годината“. vest.com.mk преку archive.li. 9 февруари 2010. Архивирано од изворникот на 2015-02-27. Посетено на 26 февруари 2018.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)