Мушмаху, (сумерски:𒈲𒈤 MUŠ.MAḪ, акадски: muš-ma-ḫu, во превод „возвишена/истакната змија“) бил древен месопотамски митолошки хибрид на змија, лав и птица, понекогаш идентификуван со седумглавата змија убиена од Нинурта во митологијата од сумерскиот период. Тој е една од трите змии со рогови, покрај неговите придружници Башму и Ушумгалу, со кои можеби делел заедничко митолошко потекло.[1]
Во Ангим или „Враќањето на Нинурта во Нипур“, богот на бурата го опишува едното од неговите оружја како „змијата муш-мах со седум усти“ (линија 138), што потсетува на грчкиот мит за Херакле и седумглавата Лернејска хидра што ја убил во второто од неговите дванаесет дела. Изгравирана школка од раниот династички период го прикажува Нингирсу како го убива седумглавиот Мушмаху.[2]
Во Епот на создавањето, Енума Елиш, Тиамат раѓа (alādu) митски змии, опишани како mušmaḫḫū, „со остри заби, безмилосни огради, наместо крв таа ги наполни нивните тела со отров“.