Нептунската пустина или суб-Јовијанската пустина е опширно дефинирана како регион блиску до една ѕвезда (период < 2–4 дена) каде што нема големина на Нептун (> 0,1 M J) и се пронајдени вонсончеви планети.[1] Оваа област добива силно зрачење од ѕвездата, што значи дека планетите не ја задржуваат својата гасовита атмосфера додека испаруваат оставајќи само карпесто јадро.[2] Планетите со големина на Нептун би требало полесно да се најдат во орбити со краток период, а многу доволно масивни планети се откриени со подолги орбити од истражувања како што се CoRoT и Kepler.[1] На физички механизми кои се резултат во анализираниот Нептунските пустината во моментов се непознати, но се сугерира дека тоа се должи на различно формирање механизам за краток период на супер Земјата и планетата Јупитер вонсончеви планети, слични на причините за кафеава џуџеста пустина.[1]
Вонсончевата планета NGTS-4b, со маса од 20 M 🜨 и полупречник 20% помал од Нептун, било откриено дека сè уште има атмосфера додека орбитира на секои 1,3 дена во „Нептунската пустина“ на NGTS-4, ѕвездата К-џуџе се наоѓа на 922 светлосни години од Земјата.[2] Атмосферата можеби преживеала поради невообичаено големата маса на планетите, или можеби мигрирала до својата сегашна блиска орбита по оваа епоха на максимална ѕвездена активност.[1]