Новак Радониќ | |
---|---|
Роден(а) | 31 март 1826 Мол, Хабсбуршка монархија |
Починал(а) | 11 јули 1890 Сремска Каменица, Хабсбуршка монархија | (возр. 64)
Националност | Србин |
Занимање | сликар |
Новак Радониќ (31 март 1826, Мол - 11 јули 1890, Сремска Каменица) — сликар од денешна Србија.
Тој бил ученик на Петар Пилиќ и Никола Алексиќ пред да замине да студира уметност во Виена. По дипломирањето, тој отишол да живее и да работи во Башка. Завршил два иконостаса во Сентома (Србобран) и Ада во 1863 година. Тој бил многу подобар како сликар на портрети и историски композиции, на пример, Смртта на царот Урош и Смртта на принцот Марко. Покрај религиозни теми и историски композиции, тој сликал и портрети со кои ја достигнал највисоката слава. Неговиот портрет на момчето Душан Поповиќ е еден од најубавите и најславните српски портрети од деветнаесеттиот век.[1] Како визуелен хроничар на српското граѓанско општество, со исклучително чувство за одликите на ликот, тој оставил цела галерија на портрети на пријатели и истакнати современици.[1] Неговата посебна единица се состои од автопортрети во кои тој дава романтична анализа на сопствениот карактер и менталната состојба на субјектот.[1] Средбата со делата на великаните на италијанското ренесансно сликарство добил сомнежи во неговите сопствени уметнички можности што го довело до конечно напуштање на сликарството.[1] Роден е во Мол и починал во Сремска Каменица.[1] Радониќ, Павле Симиќ и Ѓура Јакчиќ биле кулминација на српскиот романтизам.