Le nozze in villa | |
---|---|
Opera buffa од Gaetano Donizetti | |
Donizetti as a young man | |
Либретист | Bartolomeo Merelli |
Јазик | Italian |
Засновано на | Предлошка:Based on |
Премиера | 1820 or 1821Teatro Vecchio, Mantua |
Le nozze in villa (Свадбата во вилата) била оперски биф во два чина од Гаетано Доницети, кој датира од почетокот на неговата кариера. Завршена била во 1819 година, а била премиерно прикажана во Театро Векио во Мантуа некаде за време на сезоната на карневалот од 1820-1821 година; точниот датум бил неизвесен. Либретото на Бартоломео Мерели било засновано на драмата Die deutschen Kleinstädter од Август фон Коцебуе. Операта била неуспешна на својата премиера и оттогаш исчезнала од изведбата; освен за настап во Џенова во пролетта 1822 година како I provinciali, ossia Le nozze in villa, не биле познати дополнителни поставувања. Партитурата на автограмот на Доницети исчезнала, но нецелосна копија од делото, на која недостасувал квинтетот од Акт II, постоел во библиотеката на Конзерваториумот во Париз.
Мерели, во својот Cenni biografici, ја обвинил неуспешноста на работата и покрај „многуте успешни бројки“, за „каприците и лошата волја на неколку од пејачите, особено примадоната“. Фани Екерлин ја отпеала главната улога во премиерата.[1]
Сабина била вљубена во Клаудио, но ѝ се додворувал Трифољо, кому нејзиниот татко, Дон Петронио ѝ ветил брак. Таа со себе носела портрет на Клаудио како љубовен знак, но го пренесувала како на кралот; следствено, по неговото појавување во селото, нејзиниот љубовник се третирал како да бил од кралско семејство. По вообичаените недоразбирања, Трифољо се повлекувал од кавгата кога открил дека Сабина немала мираз. Како резултат на тоа, Клаудио го добил денот, бидејќи бил богат земјопоседник и затоа се согласувал да се откаже од миразот.