Обединета Словенија

Мапата на словенечките земји на Петер Кослер, дизајнирана за време на Пролетта на народите во 1848 година, стана симбол на Обединета Словенија.

Обединета Словенија (словенечки: Zedinjena Slovenija или Zdruzhena Slovenija) — име првично дадено на нереализираната политичка програма на словенечкото национално движење, формулирана за време на Пролетта на народите во 1848 година.[1] Програмата барала обединување на сите области населени со Словенци во едно единствено кралство под власта на Австриското Царство, еднакви права на Словенците во јавноста и силно се спротивставиле на планираната интеграција на Хабсбуршката Монархија со Германската Конфедерација. Програмата не успеала да ги исполни своите главни цели, но таа останала заедничка политичка програма на сите струи во рамките на словенечкото национално движење до Првата светска војна.

Историска позадина

[уреди | уреди извор]

По бунтот во Виена што го принудило Фердинанд I да го укине феудализмот и да усвои устав, многу народи на Австриското Царство добиле шанса да ги зајакнат своите идеи. По Виенскиот конгрес во 1815 година, за прв пат по векови, сите Словенци биле под власт на еден император. Тие, сепак, биле поделени меѓу различни политички поделби, имено провинциите Крањска, Штаерска, Корушка, Горица и Градишка, Истра, Трст, Ломбардија и Венеција (Венецијанска Словенија) и Кралството Унгарија (Прекмурје). Во таква расцепканост, невозможна била самоуправа на национална основа.

Програмата на Обединета Словенија првпат била формулирана на 17 март 1848 година од страна на словенечкиот свештеник и политички активист Матија Мајар од Корушка, а објавена на 29 март во националниот конзервативен весник Вести од земјоделството и занаетчиството (Kmetijske in rokodelske novice), уредуван од Јанез Блејвеис. Идејата што ја предложил Мајар била елаборирана и артикулирана од општеството на Словенците од Виена, предводено во тоа време од познатиот лингвист Франц Миклошич, кој го објавил нивниот манифест на 29 април во словенечкиот весник „Новице“ од Клагенфурт. Во истиот период, географот Петер Кослер издал карта на сите словенечки земји со етничко-јазични линии.

Јанез Блејвејс овие барања му ги предал на помладиот брат на австрискиот император надвојводата Јован, кој 15 години живеел меѓу Словенците во Марибор. Трите клучни точки од програмата (создавање на Словенија како посебен ентитет, признавање на Словенецот и противење на приклучувањето кон Германската Конфедерација) биле потпишани како петиција. Сè уште постојат 51 потпишан лист, што покажува дека програмата била добро поддржана од масите. Потпишаната петиција била претставена до австрискиот парламент; но, поради востанието во Унгарија, Парламентот се распуштил уште пред да може да расправа за словенечкото прашање.

Последици

[уреди | уреди извор]

Политичките аспирации на Словенците биле потиснати од апсолутизмот на баронот Александар фон Бах во 1851 година, а словенечкото национално движење било преместено назад на речиси чисто културно поле. Програмата на Обединета Словенија, сепак, останала заедничка политичка програма на сите струи во рамките на словенечкото национално движење до Првата светска војна, а моќта ја добивала во периодот на табори помеѓу 1868 и 1871 година. По војната и распаѓањето на Австроунгарија , програмата била делумно заменета со идејата за интеграција со другите Јужни Словени во заедничката земја Југославија.

По распадот на Австроунгарското Царство во октомври 1918 година, и последователното создавање на прво Државата на Словенците, Хрватите и Србите, а потоа и Кралството на Србите, Хрватите и Словенците, значителен број Словенци, главно во Јулијанскиот марш и Корушка, останале надвор од земјата. Затоа, програмата на Обединета Словенија останала многу присутна во политичките и интелектуалните дебати во меѓувоениот период. Во април 1941 година, таа била вклучена во манифестот на Ослободителниот фронт на словенечкиот народ. По анексијата на словенечкото приморје кон Југославија во 1947 година и поделбата на Слободната територија на Трст меѓу Италија и Југославија во 1954 година, главното барање на програмата Обединета Словенија - обединување на мнозинството словенечки земји во обединет и автономен политички управен субјект – го виде своето исполнување.

Пошта Словенија издала поштенска марка по повод 150-годишнината од движењето Обединета Словенија.

Список на земји на Обединета Словенија

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Akhavan, Payam (1995). Yugoslavia, the Former and Future: Reflections by Scholars from the Region (англиски). Brookings Institution. ISBN 978-0-8157-0253-5.
  • Bogo Grafenauer et al., eds. "Slovenski državnopravni programi 1848–1918", in Slovenci in država. Ljubljana, 1995.
  • Stane Granda, Prva odločitev Slovencev za Slovenijo. Ljubljana: Nova revija, 1999.
  • Peter Kovačič Peršin, ed., 150 let programa Zedinjene Slovenije. Ljubljana: Društvo 2000, 2000.
  • Vasilij Melik, "Ideja Zedinjene Slovenije 1848–1991", in Slovenija 1848–1998: iskanje lastne poti. Stane Granda and Barbara Šatej, eds. Ljubljana, 1998..
  • Janko Prunk, Slovenski narodni programi : Narodni programi v slovenski politični misli od 1848 do 1945. Ljubljana, 1986.
  • Fran Zwitter, O slovenskem narodnem vprašanju, edited by Vasilij Melik. Ljubljana, 1990.