Општествен водач, или водач на заедницата, ― ознака, често од второстепени извори (особено во медиумите), за личност која нашироко се смета дека претставува заедница. Едноставен начин да се разбере водството во заедницата е да се гледа како водството во, за и од општеството. Општествата „често е заснована на место, а истото е и месна, иако може да претставува и заедница од заеднички интерес, цел или практика“.[1]
Во дењето во општествата е специфичен облик на општиот концепт на водство. Често се заснова на место и исто така е месно, иако може да претставува и заедница од заеднички интерес, цел или практика. Тоа може да биде поединечно или групно водство, доброволно или платено. Во многу места тоа е обезбедено од комбинација на месни доброволци, бизнис и влада и најдобро се служи со она што се нарекува „раководење на место“, т.е. комбинација во рамките на регионот на владините ресурси, професионалните и деловните вештини и енергиите на месната заедница [Sorenson & Epps, 1996:115-117; Озборн и Гејблер, 1993].[2]
Водачите на општеството вообичаено не се избрани на нивните положби и обично немаат законски овластувања, но тие често се користат од страна на медиумите и полицијата како начин за одредување на општото чувство во одредено општество, или дејствувајќи како точка на врска помеѓу тоа општество и властите.
Водството на општеството заедно со знаењето и вештините, волонтерството, мрежите и партнерствата се идентификувани како меѓу петте клучни показатели за посилни општества и граѓанско општество.[3]
Делотворното водство во општеството се повеќе се препознава во Австралија како и на други места, како важен придонесувач за месниот социјален развој. Водачкиот пристап се заснова на премисата дека поединечниот развој го подобрува капацитетот на општествата. Ова се постигнува преку обука која ги опремува луѓето со алатките и разбирањето на процесот на донесување одлуки и овозможува нивните ставови да се изразат и да се вклучат во идниот развој и планирање. Стекнувањето нови вештини, исто така, ја подобрува делотворноста во решавањето на прашањата што ги засегаат нивните заедници. Исто така, треба да го зајакне капацитетот на заедницата да ги идентификува можностите и да ги решава кризите на иновативни начини.[1]