Прифатен центар за имигранти во Лампедуза

Мигранти кои пристигнуваат на островот Лампедуза во август 2007 година

Прифатниот центар за имигранти во Лампедуза, официјално Прифатен центар (ЦДА) на Лампедуза, постои од 1998 година, кога италијанскиот остров Лампедуза станал примарна европска влезна точка за имигрантите од Африка.[1] Тој е еден од бројните „centri di accglienza“, односно прифатни центри за имигранти што ги одржува италијанската влада. Капацитетот на прифатниот центар од 801 лице е значително надминат од бројни луѓе со бродови кои пристигнуваат од различни делови на Африка.[2]

Историја

[уреди | уреди извор]

Од раните 2000-ти, со почетокот на постојано зголемената масовна миграција во Европа, Лампедуза станала главна транзитна точка за нерегуларните мигранти од Африка, Блискиот Исток и Азија кои сакаат да влезат во Европа . Во 2004 година, либиската и италијанската влада постигнале таен договор со кој Либија била обврзана да ги прифати депортираните мигранти од италијанските територии. Ова резултирало со масовно враќање на многу луѓе од Лампедуза во Либија помеѓу 2004 и 2005 година. Европскиот парламент усвоил резолуција на 14 април 2005 година со која ги повикува италијанските власти „да се воздржат од колективно протерување на баратели на азил и „нерегуларни мигранти“ во Либија“.[3]

До 2006 година, многу луѓе од Африка им плаќале на шверцерите на луѓе во Либија за да им помогнат со брод да стигнат до Лампедуза.[4] По пристигнувањето, повеќето потоа биле префрлани од италијанската влада во прифатните центри во континентална Италија. Многумина потоа биле ослободени затоа што наредбите за депортација не биле спроведувани.[5]

Крст направен со дрво од скршени чамци со кои се доселуваат мигрантите во Лампедуза

Во 2009 година, пренатрупаните услови во привремениот прифатен центар за имигранти на островот биле предмет на критики од страна на Високиот комесаријат за бегалци на Обединетите нации (УНХЦР). Во единицата, која првично била изградена за максимален капацитет од 850 луѓе, било објавено дека биле сместени речиси 2.000 луѓе. Повеќето од нив биле од Гана, Мали и Нигерија и работеле нелегално како сезонски работници на фарма.[6] Значителен број луѓе спиеле на отворено небо под пластична покривка.[7] На 19 февруари 2009 година избил пожар кој бил започнат за време на бунт на мигрантите и уништил голем дел од објектот.

Во 2011 година, арапската пролет во Тунис и Либија резултирала со зголемување на стапката на луѓе кои се преселувале во Лампедуза.  До мај 2011 година, повеќе од 35.000 мигранти пристигнале на островот од Тунис и Либија.[8] До крајот на август пристигнале 48.000.[9] Повеќето биле млади мажи на 20-тина и 30-тина години.[10] Ситуацијата предизвикала поделба во ЕУ, француската влада сметала дека повеќето од пристигнувањата се економски мигранти, а не бегалци во страв од прогон и војна. Либискиот амбасадор во Италија изјавил дека Гадафи ја контролирал илегалната миграција за да ги исполни своите цели: „сакаше да ја зацрни Лампедуза со Африканците“.[9]

Во октомври 2013 година, во центарот биле сместени преживеаните од бродоломот со мигранти од Еритреја, Сомалија и други места, кој се превртел на брегот, што резултирало со најмалку 300 смртни случаи.[11] Медиумите го нарекле тој инцидент како „Бродската катастрофа во Лампедуза“.[12]

Во 2014 година, 170.100 мигранти пристигнале во Италија по морски пат, што е зголемување од 296% во споредба со 2013 година. 141.484 од бегалците пристигнале од Либија. Останатиот дел од мигрантите дошле од Сирија, Еритреја и разни земји од Западна Африка.[13]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Refugee crisis on Lampedusa“. Архивирано од изворникот на 2016-04-29. Посетено на 23 September 2016.
  2. ↑ „0713 2008 10 13 Modello Lampedusa“. Архивирано од изворникот на 2014-03-01. Посетено на 2014-08-07.
  3. ↑ European Parliament resolution on Lampedusa, 14 April 2005
  4. ↑ Coluccello, Salvatore; Massey, Simon (9 October 2007). „Out of Africa: The human trade between Libya and Lampedusa“ (PDF). Trends in Organized Crime. 10 (4): 77–90. doi:10.1007/s12117-007-9020-y.
  5. ↑ Bitter harvest, The Guardian, 19 December 2006
  6. ↑ „Assistance For Illegal Migrant Workers in Italy“. Médecins Sans Frontières. 23 January 2009. Архивирано од изворникот на 21 June 2010. Посетено на 10 October 2013.
  7. ↑ Refugees, United Nations High Commissioner for. „News“. Посетено на 23 September 2016.
  8. ↑ „Hundreds more migrants reach Italy from Africa“. Reuters. 14 May 2011. Архивирано од изворникот на 17 May 2011.
  9. ↑ 9,0 9,1 „Gaddafi planned to turn Italian island into migrant hell“. Архивирано од изворникот на 27 September 2016. Посетено на 23 September 2016.
  10. ↑ Guterres, António (9 May 2011). „Look Who's Coming to Europe“. The New York Times.
  11. ↑ „Lampedusa disaster: Europe's migrant dilemma“. BBC News. 4 October 2013. Посетено на 9 October 2013.
  12. ↑ „Lampedusa boat disaster: Aerial search mounted“. BBC News. 5 October 2013.
  13. ↑ „Analisi: Paolo Gentiloni“. Pagella Politica. 22 February 2015. Архивирано од изворникот на 21 September 2015. Посетено на 22 April 2015.