Во драмата, протазата е воведен дел од претставата, обично нејзиниот прв чин. Поимот бил измислен од римскиот граматичар од IV век, Елиј Донат. Тој ја дефинирал претставата како да се состои од три одделни делови, а другите два се епитаза и катастрофа. Во современата драмска теорија, поимот драмски лак има суштинско исто значење,[1] иако со малку поинакви делови.