Прудон и неговите деца

Прудон и неговите деца
Творец Гистав Курбе
Година 1865
Димензии 147 см × 198 см
Место Мал дворец, Париз

Прудон и неговите деца“ ― групен портрет со масло на платно од Гистав Курбе, создаден во 1865 година, сега се одржува во Малиот дворец во Париз. Главната фигура е постхумно создадена слика на францускиот филозоф Пјер Жозеф Прудон, кој се појавува со своите две деца читајќи и играјќи.

Историја

[уреди | уреди извор]

Два други наслови Курбе ѝ ги дал на оваа слика, имено Прудон и неговото семејство и Пјер Жозеф Прудон и неговите деца во 1853 година. Писмо од сликарот до Жил Антоан Кастањари, од 14 јули 1867 година, предложува дека наместо корпата и плетената фотелја покриена со ткаенини, се појавила Еуфразија, сопругата на филозофот.[1] Затоа, платното било пресликано, непосредно пред големата лична изложба на уметникот во 1867 година. Сликата се чини дека од претходно е постхумна почит на Пјер Жозеф Прудон, кој починал на 20 јануари 1865 година, но во стварноста, сликарот, знаејќи дека неговиот пријател е болен, имал идеја, непосредно пред неговата смрт, да изврши низа портрети што го прикажуваат. Тој, исто така, создал два портрети со биста, едниот го прикажува Прудон, а другиот неговата сопруга.

Запленета заедно со други слики од Курбе во Дуран Руел во јуни 1873 година, таа била продадена на 26 ноември 1877 година на Жан Ибер Дебрус, кој ја купил за 1.500 франци, кога бараната цена била 5.000 франци. По смртта на Дебрус, неговата збирка била продадена на аукција во април 1900 година. Сликата тогаш била купена за 6.150 франци од градот Париз, а сега е изложена во Малиот дворец.[2]

Филозофот, облечен во блуза и фармерки, е прикажан како седи, позира со левата рака на лицето и десната на ногата, со двете ќерки, едната чита, додека другата се занимава со играње., лево од него. Прудон седи на скалите пред влезот на парискиот стан во кој живеел на раскрсницата на старата улица „Декол“ и бр. 146, улица „Нотр Дам-де-Шан“. Има четири книги, ковчег за моливи и ракопис, под кои, трасиран во каменот на последната скала, може да се прочита „ПЈП 1853“. [3]

  1. Petra ten-Doesschate Chu, Correspondance de Courbet, Paris, Flammarion, 1996, pp. 229, 282 (French)
  2. Robert Fernier, La Vie et l’œuvre de Gustave Courbet: catalogue raisonné, t. I, Paris/Lausanne, 1977, p. 242 (French)
  3. Martin Écalle, "A propos du portrait de „Proudhon et ses Enfants" par Gustave Courbet", Bulletin du Laboratoire du Louvre, no 4,‎ 1959 (French)

Дополнителна книжевност

[уреди | уреди извор]

 

  • Hayward, Jack (2007). Fragmented France: Two Centuries of Disputed Identity. OUP Oxford. стр. 145. ISBN 978-0-19-921631-4.