Река Нојал

Реката Нојал кај Нојал Крос.
Мостот Аатупалам во Коимбаторе над Нојал.

Реката Нојал — мала река во Западен Тамил Наду и притока на реката Кавери. Извира од ридовите Велингири во Западните Гати во Тамил Наду, многу блиску до границата со Керала и тече низ многу села и низ градовите Коимбаторе и Тирупур. Потоа, конечно, реката се влева во реката Кавери во Нојал, село во областа Карур именувано по самата река. Сливот на реката е 180 километри долга и 25 широка и зафаќа вкупна површина од 3,500 км2. Обработливото земјиште во сливот изнесува 1,800 км2 додека густината на населеност е 120 луѓе на км2 во селата и 1000 луѓе на км2 во градовите. Областа е позната по своите слаби врнежи и развојот на системот за резервоари на реката Нојал за спречување на прелевање од дождовите плус водата од сезоната на североисточните и југозападните монсуни била еколошки важна. Реката Каусика, која потекнува долж северната страна на областа Коимбаторе во Западните Гати, заедно со нејзините последователни потоци, езерски и барски системи е важна притока на реката. Нејзината 173 километарска долга притока на реката Кавери наполнила 32 резервоари. Овие меѓусебно поврзувачки резервоари ја држеле водата што течела од Нојал.[1]

Екологија

[уреди | уреди извор]

Населението Коимбаторе некогаш било опкружено со реката Нојал и нејзините канали, резервари и реки. Реката Нојал и нејзините меѓусебно поврзани резервоари и каналски систем, за кои се верувало дека првично биле изградени од кралевите на Чалукија Чолас, тогаш било ефикасен систем кој обезбедувал транспорт на вода, складирање и одржувал стабилни нивоа на подземните води. Вишокот вода од реката Нојал се излеала во каналите и бил канализиран до резервоарите, спречувајќи несакани поплави. Резервоарите биле главен фактор за надополнување на подземните води преку пробивање на подземната вода. Како што растела урбанизацијата, системот бил запоставен и бројот на функционални резервари бил драстично намален додека не останале само единаесет. Денес системот повеќе не работи и вода е дефицитарна. Земјоделството е значително намалено. Во недостиг на вода за наводнување, се исушиле милиони кокосови дрвја во областа.[2][3]

Историја

[уреди | уреди извор]

„Нојал“ е света река во историјата на Тамилите. Нејзиното првобитно име било Канчиманади како што е споменато во Перур Пуранам. Но подоцна сменето во името на местото каде што се влева во реката Кавери во 1750 г.

Селото Нојал се наоѓа на бреговите на реките Нојал и Кавери (Пони), каде што и двете се спојуваат. Античкиот храм на божицата СеландиАман, исто така, се наоѓа на сливот (Сангамам).

Загадување

[уреди | уреди извор]

Критично прашање е загадувањето на реките Нојал и Налару кои потекнуваат и течат во регионот Конгу Наду. Реката тече со природни антибиотски минерали. Целата брана Оратупалајам станала резервоар со отпадни води и испушта вода по секој дожд, ефикасно загадувајќи ги долуречните села во областа Тирупур и Карур.

Сепак, од 2004 година наваму, напорите на локалната волонтерска организација Сирутули се обидуваат да ги зачуваат водните ресурси.

На 9 јули 2018 година, главниот министер на Тамил Наду објавил дека сума од РС. 150 крори ќе биле наменети за спречување на загадувањето во Нојал во границите на градот Тирупур.[4]

Географија

[уреди | уреди извор]

Реката Чејар и Канчиманади се притоки на реката. Сите тие имаат свое потекло од Западните Гати. Периар тече од ридовите Сирувани и Коваи Кутралам. Реката Чадиар или Чејар тече низ Чадивајал, а подоцна заедно со другите реки се спојуваат кај Кудутурај за да станат река Нојал. 

По растојание од 180 км, Нојал се спојува со реката Каувери кај Кодумуди, местото се нарекува и Нојал, округ Карур . Освен овие три реки, има и бројни реки кои исто така се приклучуваат на Нојал. Но, повеќето од овие реки носат вода само за време на сезоната на дождови и затоа не се повеќегодишни. Според достапните извори, бројот на водотеци е 34.

Реката има долина (направена од алувијална канкар почва) на протега од 25 километри и длабочина од 60 метри. Се протега од почетокот на реката кај Кудутурај (во Мадварајапурам, 30 километри западно од градот) до резервоарот Укадам на градската граница. Филот апсорбира вода како сунѓер. Само кога апсорпцијата ќе достигне точка на заситеност, вишокот вода тече кон предградијата и градот.

Брани и акумулации

[уреди | уреди извор]

Нојал содржи две големи брани Оратупалајам (близу Ченималај) и браната Аатупалајам (близу Велакоил) пуштени во употреба со цел наводнување на околу 20.000 хектари земјиште во областите Тирупур и Карур. Од сега, браната Оратупалајам е деактивирана и делува како резервоар за отпадни води за текстилните единици Тирупур.

Реката има 23 брани. Пред неколку децении, наводнувала 3,550 км2.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „River Noyyal“. rainwaterharvesing.org. Архивирано од изворникот на 2006-09-28. Посетено на 2007-02-01.
  2. ↑ „A glorious system in peril“. Архивирано од изворникот на 26 June 2003. Посетено на 2007-02-01.
  3. ↑ „Reviving the tanks“. The Hindu. Посетено на 2007-02-02.
  4. ↑ „Rs. 150 crores for preventing pollution in Noyyal“. The Hindu.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]