Сергеј Василенко

Сергеј Василенко
Роден(а)март 18, 1872(1872-03-18)
Москва
Починал(а)март 11, 1956(1956-03-11) (возр. 83)
Москва
Занимањекомпозитор, диригент

Сергеј Никифорович Василенко (руски: Серге́й Никифорович Василенко; 30 март 1872 -11 март 1956) бил руски и советски композитор и професор по музика, чии композиции покажале силни тенденции кон мистицизмот.[1]

Василенко е роден во Москва и првично студирал право на Московскиот универзитет, но потоа го сменил правецот и студирал на Московскиот конзерваториум од 1896 до 1901 година како ученик на Сергеј Танејев и Михаил Иполитов-Иванов.[2] Од 1903 до 1904 година бил диригент во приватната оперска куќа во Москва.[3] Неколку години бил организатор и диригент на Историските концерти на руското музичко друштво. Потоа станал професор на Конзерваториумот во Москва, каде што негови студенти биле и Арам Хачатурјан, Николај Рославец, Николај Раков и Ара Мериканто.[4]

Василенко бил одликуван со Орден на Црвениот знаме, како и титула „Заслужен работник на уметноста“. Во 1947 година доделена му е Сталиновата награда.[5] Починал во Москва во 1956 година.

Знаајни дела

[уреди | уреди извор]

Опера

[уреди | уреди извор]
  • Сказаније о одделение великом Китеже и тихом озере Светојаре (Приказна за големиот град Китеж и тивкото езеро Светојар) (1902; првично кантата, Оп. 5)[6]
  • Sïn solntsa (Синот на сонцето), Оп. 63 (1929)
  • Кристофор Колумбо (Кристофер Колумбо), Оп. 80 (1933)
  • Буран (Снежната бура), Оп. 98 (1939)[7]
  • Велики канал (Големиот канал), Оп. 101 (1939)
  • Суворов, Оп. 102 (1942)

Балет

[уреди | уреди извор]
  • Во зраците на сонцето, Оп. 17 (1925–26)
  • Ноја, Оп. 42 (1923)
  • Јозеф Згодниот, Оп. 50 (1925)
  • Лола, Оп. 52 (1926)
  • Циганите, Оп. 90 (1936; по Александар Сергеевич Пушкин )
  • Жабата принцеза, Оп. 103 (1941)
  • Мирандолина

Хорски

[уреди | уреди извор]
  • Легендата на кантата за големиот град Китеж и тивкото езеро Светојар, Оп, 5 (подоцна се сменил жанрот во опера во што придонела работата на Николај Римски-Корсаков на истата таа тема)
  • Кантата за 20-годишнината од Октомвриската револуција, Оп. 92 (1937)

Оркестар

[уреди | уреди извор]
  • Три крвави битки, Оп. 1 (1900)
  • Епска песна, Оп. 4 (1900–03)
  • Симфонија број 1 во Г-мол, Оп. 10 (1904–06)
  • Градината на смртта, симфониска поема по Оскар Вајлд, Оп. 13 (1907–08)
  • Сафо, симфониска поема, Оп. 14 (1909)
  • Лет на вештерките, симфониска поема, Оп. 15 (1908–09)
  • Ау солеил, симфониска поема, Оп. 17
  • Фантастичен валцер, Оп. 18 (1912)
  • Симфонија број 2 во Ф-мајор, Оп. 22
  • Апартман на музика со лејта од 14 до 17 век, Оп. 24 (1914)
  • Зодијак, пакет на француски теми од 18 век, Оп. 27 (1914)
  • Егзотичен пакет, оп. 29 (1915–16)
  • Индискa свита, Оп. 42 бис
  • Кинески свита, број 1, Оп. 60 (1928)
  • Туркменистански свита, оп. 68 (1931)
  • Кинески свита, број 2, Оп. 70 (1931)
  • Весел круг, 8 советски танци, Оп. 73 (1932)
  • Советски исток, пакет, Оп. 75 (1932)
  • Рапсодија на Црвената армија, Оп. 77 (1932)
  • филмска музика за Окраина на Борис Барнет (1933)
  • Славјанска рапсодија (1937)

Концерт

[уреди | уреди извор]
  • Концерт за виолина во Д-мол, Оп. 25 (1910–13)
  • Концерт за симфониски оркестар и дувачки оркестар (1928)
  • Свита на руски народни теми, балалајка и хармоника (1928)
  • Концерт за труба и оркестар, Оп. 113
  • Концерт за пијано во малолетничка со острина, оп. 128

Камерна музика

[уреди | уреди извор]
  • Гудачки квартет во А, Оп. 3 (околу 1901 година)
  • Соната во Д-мол за виола и пијано, Оп. 46 (1923); верзија за виолина и пијано (1955)
  • Гудачки квартет во мала форма, оп. 58 (околу 1928 година)
  • Квартет за теми на Туркменистан, за флејта, обоа (англиски рог), кларинет, фагот и ударни реклами., Оп. 65 (1932)
  • Пијано трио во А, Оп. 74 (1932)
  • Јапонска свита за обоа, кларинет, фагот, ксилофон и пијано, оп. 66а (1938)
  • Кинески скици, дрвен ветер, Оп. 78 (1938)
  • Квартет за американски теми, дрвен ветер, Оп. 79 (1938)

Воен бенд

[уреди | уреди извор]
  • Марш на Црвената армија, Оп. 64 (1929)
  • Фантазија за револуционерни песни на Западот, Оп. 71 (1931)

Друго

[уреди | уреди извор]
  • песни (вклучувајќи и маори, синхалски, индиски и јапонски мелодии)
  • аранжмани за народни песни
  • пијано изведби

Користена литература

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Artamonova, Elena. „Unknown Sergey Vasilenko And His Viola Compositions: Recent Discoveries In Russian Archives“ (PDF). Journal OF THE AMERICAN VIOLA SOCIETY. 28 (1): 33–47.
  2. ↑ „Сергей Василенко (II)“. Кино-Театр.РУ. Посетено на 2020-12-10.
  3. ↑ „персоналии - Василенко Сергей Никифорович“. www.mosconsv.ru (руски). Посетено на 2020-12-10.
  4. ↑ „Сергей Никифорович Василенко (Sergei Vasilenko) | Belcanto.ru“. www.belcanto.ru. Посетено на 2020-12-10.
  5. ↑ Рогаль-Левицкий, Дмитрий (1947). „Творческий путь С. Н. Василенко“ (PDF). Музыкальная Академия. 2: 7–19.
  6. ↑ Е. А., Артамонова (2015). „Композитор Сергей Василенко и его вклад в Русскую музыкальную культуру“ (PDF). ХУДОЖЕСТВЕННОЕ ОБРАЗОВАНИЕ И НАУКА: 96–103.
  7. ↑ „Сергей Никифорович Василенко - Персоны - Санкт-Петербургская академическая филармония имени Д.Д. Шостаковича“. www.philharmonia.spb.ru. Архивирано од изворникот на 2019-01-18. Посетено на 2020-12-10.

Прочитајте повеќе

[уреди | уреди извор]
  • Imperial Moscow University: 1755-1917: encyclopedic dictionary. Moscow: Russian political encyclopedia (ROSSPEN). A. Andreev, D. Tsygankov. 2010. стр. 114–115. ISBN 978-5-8243-1429-8.978-5-8243-1429-8
  • А. Иглфилд-Хал (уредник), Речник за модерна музика и музичари (Дент, Лондон 1924)
  • Речник на музика и музичари од Гроув, 5-то издание. (1954)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]