Степска смрчка
Степска смрчка (Morchella steppicola) е вид на јадлива печурка, од родот Смрчки (Morchella) од фамилијата Morchellaceae од редот на Pezizales. Степската смрчка e рудерална габа, која претежно расте на депонии, бара хидролизирана целулоза и затоа е претежно близу или под распадната хартија, особено картон или партали што стоеле две до четири години на отворено. Инаку претпочита песочна почва. Најчестиот смрчак во нашата земја. Многу често се појавува на копно и во Словенија, Хрватска, Херцеговина и Црна Гора. Нема град на овие простори каде што нема да го најдете на буниште. Се појавува меѓу првите во сезоната, од средината на март до крајот на мај.
Опис
[уреди | уреди извор]Капата е висока 3-6 см, а на најшироко ниво на дното широко 2,4-4 см; овално издолжена и потесна кон врвот, но скоро редовно не симетрична, така што може да биде скоро праволиниска од едната страна и заоблена од другата. Главните, подигнати и подебели, двојни ребра честопати формираат поголеми јами (со пречник до 1 сантиметар); Од нив, на пониско ниво, секундарните ребра се разгрануваат, потенки и наизменични, и прават помали дупки во длабочината на поголемите. Повеќето од издолжените ребра се континуирани, но не се протегаат по целата должина паралелно, особено во долната половина прво се виткаат, прават кадрици и лавиринти. Попречните ребра не само што се послаби, туку претежно и не ја достигнуваат другата главна, така што јамата останува отворена од едната страна. кога се затворени, јамите се претежно четириаголни, но издолжени - парелопипедски. Младата капа често е бела, но наскоро ја добива основната сива сива боја. Капата кај зрелите смрчки е исто така розово-месеста боја до пурпурно-розова боја (форма), маслинесто кафеава (форма) или кафеаво до сиво-сива боја, која сепак му припаѓа на видот. Главните ребра стануваат црни.
Хименот се наоѓа само во јамите, односно во продолженијата, на нерамната површина. Имаат иста боја како ребрата, додека не поцрнат. Спорите се со кремова боја.
Стебло
[уреди | уреди извор]Стеблото е со големина од 4-6 / 1,5-2,5 см, најчесто цилиндрично, може да се задебели на дното, а потоа претежно со еден жлеб што се протега во јамата. Голи, без зрна надвор. Шупливо како и капата.
Месо
[уреди | уреди извор]Месото е танко,восочно бело од долната страна посипано со зрнца. Доста еластично но не и жилаво. Вкусот е сладок(да не се јаде сирово) мирисот е пријатен но неодреден.
Јадливост
[уреди | уреди извор]Првокласна и многу ароматична печурка, само треба да се внимава да не е премногу стара, т.е. дека одвнатре мозолчињата не почнале да стануваат црвено-кафеави. Ако капата се распадне, тоа е исто така знак на застареност. Темелно измиени и темелно исцедени, најдобро е да се зготви пржен или печен, но сепак е многу вкусен подготвен на кој било начин, само не суров. Лесно се суши и е уште подобар е тогаш..
Слични видови
[уреди | уреди извор]Високиот смрчак, во многу погледи неверојатно е сличен на него, се разликува претежно во зрната на дршката, големи се и видливи.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Степска смрчка — Index Fungorum (англиски)