Фран Рамовш (14 септември 1890 – 16 септември 1952 година; псевдоним Јулиј Дуб) — словенечки лингвист. Ги проучувал дијалектите и ономастиката на словенечкиот јазик.
Фран Рамовш бил роден во Љубљана, главниот град на Војводството Крањска, дел од Австроунгарија.[1] Студирал лингвистика во Виена (1910–1911) и во Грац (1911–1914). Додека бил во Грац, Рамовш ја завршил својата докторска дисертација во 1912 година; ја поднел во 1914 година и станал доктор на науки.[2]
Во октомври 1915 година, Рамовш бил мобилизиран и испратен на Сочкиот фронт, каде што бил целосно онеспособен за време на Третата сочка битка. Една година закрепнувал во Виена, а во 1917 година бил отпуштен од редовен воен рок поради инвалидитет и бил распореден во територијалниот резерват во Љубљана и Камник.
Во 1918 година, Рамовш добил професорска позиција и понуда за наставничка функција како доцент во Черновци, Украина, но со распадот на Австроунгарија се вратил од Грац во Љубљана, каде што биле во тек подготовки за основање на универзитет.
Универзитетот во Љубљана бил основан во 1919 година, а на 31 август 1919 година Рамовш бил меѓу првите четворица редовни професори назначени во институцијата. Бил назначен за професор по индоевропска и словенска лингвистика, а предавал и акцентологија, општа фонетика, прасловенска и компаративна индоевропска граматика. Во 1921 година му се родил синот Примож (1921–1999), кој подоцна станал композитор.
Рамовш бил канцелар на Универзитетот во Љубљана од 1934 до 1935 година. Тој бил соосновач и член на Словенечката академија на науките и уметностите и бил претседател на академијата од 1950 до 1952 година. Тој ја добил Прешерновата награда во 1950 година за неговата работа на Словенечкиот правопис. Бил почесен член на Словенското друштво на Словенија.[2]
Рамовш починал на 16 септември 1952 година во Љубљана.[1]
Институтот за словенечки јазик Фран Рамовш е именуван по него.
![]() |
„Фран Рамовш“ на Ризницата ? |
|