Чауш[1][2], чавуш или чаус[3] (од турски: çavuş / چاوش, „гласник“), арапски 'shawish, شاويش'[4], (од старотуркиски chabush или chawush, „личност која дава наредба“)[5] — османлиска титула која се користела за две посебни војнички професии кои се разликувале според рангот на офицерот во Отоманското Царство. Чаушот имал ранг веднаш под агата и кетудата, а исто така терминот се користел и за членовите на специјализираната единица чауши која се состоела од комбинирана коњаница и пешадија што служиле на Царскиот совет (како во Отомански Египет).
Чаушбашијата бил еден вид асистент (или заменик) на големиот везир[7] и се занимавал со безбедносни прашања, ги придружувал амбасадорите при нивната посета на везирот и исто така ги разгледувал петициите доставени до Советот, имал право да ги води состаноците на советот, кога големиот везир не бил присутен.