അഴിമതി നിരോധന നിയമം, 1988 | |
---|---|
അഴിമതി തടയുന്നതിനും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾക്കുമായി നിയമം ഏകീകരിക്കുന്നതിനും ഭേദഗതി ചെയ്യുന്നതിനുമുള്ള ഒരു നിയമം. | |
സൈറ്റേഷൻ | Act No. 49 of 1988 |
ബാധകമായ പ്രദേശം | ഇന്ത്യ മുഴുവൻ, ഇന്ത്യയിലെ പൗരന്മാർക്കും ഇന്ത്യക്ക് പുറത്തുള്ള ഇന്ത്യൻ പൗരൻമർക്കും ബാധകമാണ്. |
നിയമം നിർമിച്ചത് | ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റ് |
തീയതി | 9 September 1988 |
നിലവിലെ സ്ഥിതി: പ്രാബല്യത്തിൽ |
അഴിമതി നിരോധന നിയമം, 1988 (1988 ലെ നമ്പർ 49) ഇന്ത്യയിലെ സർക്കാർ ഏജൻസികളിലും, വകുപ്പുകളിലും, പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളിലും അഴിമതിയെ ചെറുക്കുന്നതിനായി രൂപീകരിച്ച ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റിന്റെ ഒരു നിയമമാണ് . [1]
31 വിഭാഗങ്ങളിലായി 5 അധ്യായങ്ങൾ അടങ്ങുന്നതാണ് ഈ നിയമം.
ഈ അധ്യായത്തിൽ ശീർഷകം, പ്രദേശിക വ്യാപ്തി, അടിസ്ഥാന നിർവചനങ്ങൾ മുതലായവ വിവരിക്കുന്ന ഭാഗങ്ങൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പ്രധാന നിർവചനങ്ങളിൽ രണ്ടെണ്ണം "പൊതുസേവകൻ", "അനാവശ്യ നേട്ടം (അർഹിക്കാത്ത നേട്ടം)" എന്നിവയാണ്. താഴെ ചില വിഭാഗങ്ങൾ:
പ്രത്യേക ജഡ്ജിമാരെ നിയമിക്കാനുള്ള അധികാരം: താഴെ പറയുന്ന കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ വിചാരണ ചെയ്യുന്നതിനായി ഔദ്യോഗിക ഗസറ്റിൽ ഒരു വിജ്ഞാപനം ഇറക്കി പ്രത്യേക ജഡ്ജിമാരെ നിയമിക്കാൻ കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന സർക്കാരുകൾക്ക് അധികാരമുണ്ട്: ഈ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമായ ഏത് കുറ്റവും നിയമത്തിന് കീഴിൽ വ്യക്തമാക്കിയ ഏതെങ്കിലും കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുള്ള ഏതെങ്കിലും ഗൂഢാലോചന അല്ലെങ്കിൽ ചെയ്യാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും പ്രേരണ എന്നിവ വിചാരണ ചെയ്യാൻ സ്പെഷ്യൽ കോടതികളെ ചുമതലപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. 1973ലെ ക്രിമിനൽ നടപടിച്ചട്ട പ്രകാരം സെഷൻ ജഡ്ജിയോ അഡീഷണൽ സെഷൻ ജഡ്ജിയോ അസിസ്റ്റന്റ് സെഷൻ ജഡ്ജിയോ ആയിരിക്കണം എന്നതാണ് പ്രത്യേക ജഡ്ജിയുടെ യോഗ്യത.
ഈ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമായ കുറ്റങ്ങൾ പ്രത്യേക ജഡ്ജിമാർക്ക് മാത്രമേ വിചാരണ ചെയ്യാൻ കഴിയൂ. ഏതെങ്കിലും കേസ് വിചാരണ ചെയ്യുമ്പോൾ, ഈ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമായ കുറ്റമല്ലാതെ മറ്റേത് കുറ്റവും വിചാരണ ചെയ്യാൻ പ്രത്യേക ജഡ്ജിക്ക് അധികാരമുണ്ട്, അതേ വിചാരണയിൽ തന്നെ പ്രതിക്കെതിരെ കുറ്റം ചുമത്താവുന്നതാണ്. പ്രത്യേക ജഡ്ജി എല്ലാ ദിവസവും വിചാരണ നടത്തണമെന്നാണ് ശുപാർശ.
കുറ്റാരോപിതനെ വിചാരണയ്ക്കായി നിയോഗിക്കാതെ തന്നെ അയാൾക്ക് കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെട്ടേക്കാം. കുറ്റാരോപിതരായ വ്യക്തികളെ വിചാരണ ചെയ്യുമ്പോൾ, Cr.P.C നിർദ്ദേശിക്കുന്ന നടപടിക്രമങ്ങൾ പാലിക്കേണ്ടതാണ്. ഒരു വ്യക്തി ചെയ്ത കുറ്റത്തിന്റെ ശിക്ഷയ്ക്കായി ഒരു പ്രത്യേക ജഡ്ജിക്ക് നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന ശിക്ഷ വിധിക്കാം. 1944-ലെ ക്രിമിനൽ നിയമ ഭേദഗതി ഓർഡിനൻസ് പ്രകാരം ഒരു ജില്ലാ ജഡ്ജി വിനിയോഗിക്കുന്ന എല്ലാ അധികാരങ്ങളും നടപടിക്രമങ്ങളും നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമായ ഏതെങ്കിലും കുറ്റം വിചാരണ ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക ജഡ്ജി വിനിയോഗിക്കും.
താഴെ പറയുന്ന റാങ്കിൽ കുറയാത്ത ഒരു പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ് അന്വേഷണം നടത്തേണ്ടത്:
ഇൻസ്പെക്ടർ ഓഫ് പോലീസ് റാങ്കിൽ കുറയാത്ത ഒരു പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന് പൊതു അല്ലെങ്കിൽ പ്രത്യേക ഉത്തരവിലൂടെ സംസ്ഥാന സർക്കാർ അധികാരപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അയാൾക്ക് മെട്രോപൊളിറ്റൻ മജിസ്ട്രേറ്റിന്റെയോ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ് മജിസ്ട്രേറ്റിന്റെയോ ഉത്തരവില്ലാതെ അത്തരം കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ വാറണ്ട് ഇല്ലാതെ അറസ്റ്റുചെയ്യുകയോ ചെയ്യാം. മദ്ധ്യപ്രദേശ് ഹൈക്കോടതി ഉത്തരവ് പ്രകാരം, സെക്ഷൻ 13.1.Eയിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു കുറ്റകൃത്യം ഒരു പോലീസ് സൂപ്രണ്ടിന്റെ റാങ്കിൽ കുറയാത്ത ഒരു പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ ഉത്തരവില്ലാതെ അന്വേഷിക്കാൻ പാടില്ല.
2013-ൽ അഴിമതി നിരോധന നിയമം ഭേദഗതിക്കായി പാർലമെന്റിൽ അവതരിപ്പിച്ചെങ്കിലും സമവായത്തിലെത്താത്തതിനെത്തുടർന്ന് അത് സ്റ്റാൻഡിംഗ് കമ്മിറ്റിക്കും സെലക്ട് കമ്മിറ്റിക്കും അയച്ചു. ഇത് ലോ കമ്മീഷനും അവലോകനത്തിനായി അയച്ചു. 2016-ൽ കമ്മിറ്റി റിപ്പോർട്ട് സമർപ്പിച്ചു, പിന്നീട് 2017-ൽ വീണ്ടും പാർലമെന്റിൽ കൊണ്ടുവന്നു. പാസാക്കിയതിന് ശേഷം അത് അഴിമതി വിരുദ്ധ ഭേദഗതി ആക്ട് -2018 എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു. ഭേദഗതി വരുത്തിയ നിയമത്തിൽ കൈക്കൂലി നൽകുന്നയാളെയും അതിന്റെ പരിധിയിൽ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. അഴിമതി തടയാനും സത്യസന്ധരായ ജീവനക്കാർക്ക് സംരക്ഷണം നൽകാനും വ്യവസ്ഥയുണ്ട്.
പൊതുപ്രവർത്തകർക്കെതിരെ അഴിമതിക്കേസ് ഫയൽ ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് കേന്ദ്രത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ലോക്പാലിൽ നിന്നും സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ലോകായുക്തയിൽ നിന്നും അനുമതി വാങ്ങേണ്ടിവരും.
കൈക്കൂലി നൽകുന്നയാൾക്ക് കേസ് ബോധിപ്പിക്കാൻ 7 ദിവസത്തെ സമയം നൽകും, അത് 15 ദിവസം വരെ നീട്ടാം. ഏത് സാഹചര്യത്തിലാണ് കോഴ നൽകിയതെന്നും അന്വേഷണത്തിൽ വ്യക്തമാകും.