മുൻ-രാജകുടുംബങ്ങൾക്ക് ലഭ്യമായിരുന്ന വിശേഷാനുകൂല്യങ്ങൾക്കാണ് പ്രിവിപേഴ്സ് എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം 1947 ൽ ഇന്ത്യയുമായി ആദ്യമായി സംയോജിപ്പിക്കാനും പിന്നീട് 1949 ൽ അവരുടെ സംസ്ഥാനങ്ങളെ ലയിപ്പിക്കാനും ഉള്ള കരാറുകളുടെ ഭാഗമായി പഴയ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളിലെ ഭരണകുടുംബങ്ങൾക്ക് നൽകിയ വിശേഷാനുകൂല്യങ്ങളായിരുന്നു ഇവ. 1971 ലെ 26-ാം ഭേദഗതിയോടെ രാജകുടുംബങ്ങൾക്ക് പ്രിവിപേഴ്സ് നൽകുന്നത് നിറുത്തലാക്കി.ഇന്ത്യയിലെ പ്രിവിപേഴ്സ് നിർത്തലാക്കിയ പ്രധാനമന്ത്രിയാണ് ഇന്ദിരാഗാന്ധി.[1]ഏകദേശം 280ഓളം നാട്ടുരാജാക്കന്മാർക്ക് സർക്കാർ ഇങ്ങനെ പണം നൽകിയിരുന്നു. ഭീമമായ സംഖ്യ സർക്കാർ ഖജനാവിൽ നിന്നു ഇതിനായി ചെലവായി. ഏറ്റവും വലിയ സംഖ്യ ലഭിച്ചിരുന്നത് മൈസൂർ മഹാരാജാവിനായിരുന്നു (3 ലക്ഷം ഡോളർ). ഈ പണം നികുതി രഹിതവുമായിരുന്നു. പ്രിവി പഴ്സ് സംവിധാനം നിറുത്തിയതോടെ രാജാക്കന്മാർ സാധാരണ പൗരന്മാരായി.
പ്രിവിപേഴ്സ് നിറുത്തലാക്കിയതിനെത്തുടർന്ന് ദീർഘമായ നിയമ പോരാട്ടങ്ങൾ നടന്നു. പ്രിവിപേഴ്സ് നിർത്തലാക്കിയ ഉത്തരവ് സുപ്രീംകോടതി തടഞ്ഞു. . ഇത് മറികടക്കാൻ ഭരണഘടനാ ഭേദഗതി കൊണ്ടുവന്നു
രാജാക്കന്മാർക്കുള്ള പ്രിവിപേഴ്സ് നിറുത്തലാക്കിയ വിവരമറിഞ്ഞ ഉടൻ ശ്രീചിത്തിര തിരുനാൾ കൊട്ടാരത്തിനു മുകളിലെ കൊടി താഴ്ത്താൻ ഉത്തരവിട്ടു.[2] നാട്ടു രാജ്യങ്ങളുടെ സംയോജനത്തിനു ശേഷം തിരുവിതാംകൂർ രാജാവിനു വർഷം തോറും 18 ലക്ഷം രൂപ പ്രിവി പേഴ്സായും രാജപ്രമുഖനായിരുന്നതിന്റെ പെൻഷനും ലഭിച്ചിരുന്നു. 1950 മുതൽ 1972 വരെ ഈ സ്ഥിതി തുടർന്നു. മഹാരാജാവിനും മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങൾക്കും വർഷം തോറും ലഭിച്ചിരുന്ന തുക ഇങ്ങനെ:
പ്രിവിപെഴ്സ് - 18 ലക്ഷം
പെൻഷൻ - 3 ലക്ഷം
ആകെ - ഇരുപത്തൊന്ന് ലക്ഷം
മാർത്താണ്ഡവർമ്മ ഇളയ രാജാവ് - ഒരു ലക്ഷം
അമ്മ മഹാറാണി - അറുപതിനായിരം
കാർത്തിക തിരുനാൾ - ഇരുപതിനായിരം
കാർത്തിക തിരുനാളിന്റെ പെൺമക്കൾ -
ഗൗരി ലക്ഷ്മിഭായി - പതിനായിരം
ഗൗരിപാർവതീഭായി - പതിനായിരം
അമ്മ മഹാറാണിയുടെ താവഴിക്കു ആകെ കിട്ടിയിരുന്നത് - ഇരുപത്തിമൂന്ന് ലക്ഷം[3] ഒരു വർഷത്തേക്കുള്ള തുകയാണിത്. പൂർണമായും ആദായ നികുതിയിൽ നിന്ന് ഈ തുക ഒഴിവാക്കിയിരുന്നു.